Waar waren de Animal Cops.....??

Een paartje duiven is wekenlang doende geweest met de bouw van een nest en het uitbroeden van een stukje nageslacht. Dat gebeurde op een strategische plek boven onze tuindeur. Dat gaf wel enige zooi, maar ach ....., de natuur moet zijn loop hebben. Dat dachten 'onze' Steenuilen ook. Ze hebben gisternacht 'onze'  jonge duif, net uitgevlogen, te grazen genomen? 's Ochtend lagen de schamele resten onder de boom van de achterburen. Een wrede euveldaad! Maar geen Animal Cops in de buurt om hier krachtig op te treden...

Na een frisse nacht warmt deze Steenuil zich op in het ochtendzonnetje 

Het was me gisteren tijdens mijn fietsrondje al opgevallen: er wordt momenteel overal duchtig gekapt en gesnoeid. In de bossen, maar vooral toch in de olijfboomgaarden. Die worden dezer dagen zomerklaar gemaakt.Ook de buren achter en naast ons, beide in bezit van een boom van formaat kregen de kriebels. Vooral naast ons ging de beuk er goed in. Het scheelt een bonk licht in onze tuin èn in ons appartementje...

        

      ....bij de buren                 .... elders in de straat

Intussen heb ik mijn zadel 2 mm lager gezet. De pijn in rug en linkerbeen is als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik zei het al: het hanteren van de juiste inbussleutel is de beste remedie tegen dit soort blessures. Als test reed ik gisteren een ritje van 70 in het vlakke (Lungomonte), waar het evengoed ook nogal op en af gaat, en vervolgens via Camaiore ( waar elk jaar in augustus een grote, maar niet zo bekende profkoers plaats vindt: http://nl.wikipedia.org/wiki/GP_Citt%C3%A0_di_Camaiore/) over de Monte Magno, een prettige gelijkmatige klim, over de SP1, licht aflopend in gestrekte draf  terug naar Lucca.  Daar nog een uitrijrondje over de stadsmuur, thuis een beetje uitkeutelen met een Leffe blonde, douchen en aan de wandel met Mary-Anne over de zelfde stadsmuur, een ware wandelallee, en dwars door de stad weer terug naar huis.


 

Behalve het lichtelijk frivole, in ieder geval toch tamelijk onbekommerde leven hier zijn er uiteraard de nodige politieke ontwikkelingen, in de wereld en in Italië. Wat Berlusconi betreft: veel mensen mogen dan op hem hebben gestemd, er zijn er minstens zo veel die zich grotelijks aan hem ergeren, zo ze zich al niet heel ernstig schamen ten opzichte van buitenlanders zoals wij, hetgeen huisbaas Alberto keer op keer laat weten. De twee liedjes over Ruby (Earth & Fire resp. Kaiser Chiefs) die ik hem stuurde werden met instemming begroet. Hier in Italië kijken ze met de nodige zorg naar de ontwikkelingen in Noordelijk Afrika. In de pers wordt veel gedelibereerd over de mogelkijke consequenties. Er zijn al vele Tunesiërs naar Italië overgestoken, men vreest nog veel meer Libiërs, zeker gezien de actuele ontwikkelingen daar. Ik krijg de indruk uit wat ik lees in de krant dat de Italianen, c.q. de politiek best vluchtelingen wil opvangen, maar er bestaat wel gerede vrees dat de grens van de opvangcapaciteit snel zal zijn bereikt. Getuige ook een spotprent in de regionale krant La Nazione van vandaag heeft men het gevoel door Europa een beetje in de steek te worden gelaten. De prent toont 2 mensen; de ene kijkt met zijn hand boven de ogen en zegt: 'Libië is dichtbij'. De ander kijkt richting Europa met een verrekijker, en zegt: 'Europa is ver weg'. Spannende ontwikkelingen, waarvan het einde maar moeilijk valt te voorspellen.

 

Tenslotte (voor vandaag): misschien zijn er volgers/lezers wier geest wordt bezwaard door indringende vragen over bepaalde kanten van ons verblijf hier. Ik zou zeggen: lucht uw gemoed en vraag maar ('Reacties'). Een antwoord komt er zeker, ofwel rechtstreeks ofwel verwerkt in een volgend bericht.