Slotblog, home is where your heart is

Na de rit van gisteren http://www.fattoriamontellori.it/ : heerlijk!

Het zit er op

Het is gedaan hier. Vandaag de grote kuis, koffers pakken, fietsen terugbrengen, afscheidjes, etc. Geen tijd voor nog een laatste fietsritje meer, die was gisteren. Eigenlijk ook geen tijd voor dit blog. Een snelle, een korte dan maar......

We hebben hier allebei een geweldige tijd gehad, al wordt het leven hier op zeker moment net zo gewoon als dat het in Nederland is. Wel met de nodige verschillen, in levenstempo, in ambiance, cultuur en eten bv. En de dagindeling: veel gezellig gezoem en ontmoetingen in de stad op het moment dat iedereen in Nld aan de warme prak zit. Eten komt daarna wel. Nu gaan we toch zowat op huis aan, met het mooie vooruitzicht dat we hier later dit jaar nog eens terugkomen.

Gisteren

Met Dario maakte ik gisteren mijn voorlopig laatsteToscaanse ritje. Het was een tochtje vanuit Fucecchio langs enkele wielermonumenten in San Baronto en Casalguidi , o.a. hebben we het graf van Franco Ballerini bezocht.

Tevens deden wij de geboorteplaats van Leonardo da Vinci aan, inderdaad: Vinci.

Vinci

http://connect.garmin.com/activity/178837593   De rit was weer van een adembenemende schoonheid, met nog een 15%-klim achter San Baronto. We kwamen nog op het Giroparkoers van de dag terecht. Ik had de eer om als eerste onder het spandoek voor de laatste 25 km heen te fietsen. Helaas waren er nog geen TV/camera´s om deze bijzondere prestatie voor de eeuwigheid vast te leggen. Na afloop lieten we ons de uitgebreide pranzo goed smaken (zie foto boven).

Des avonds kregen we Paladino en Christina op het (afscheids)eten. Was heel gezellig en ook zeer smakelijk dank zij de Doro Wot; dit Ethiopische hard core-gerecht viel goed in de smaak bij onze gasten. Bij onszelf trouwens niet minder. Zo stond ik voor de zware taak om voor de 2e maal op dezelfde dag een volledige warme maaltijd te nuttigen. Overigens ging het ook goed met de wijnconsumptie deze avond. Pas na twaalven ging Paladino weer op huis aan; Christina was een uutje eerder gegaan om de babysit te verlossen.

Oude ambachten

Onder het appartement van Paladino en Christina aan de Via Busdraghi is een oude smederij gevestigd (sinds 1952). De oude baas (inmiddels 80) is de laatste sleutelkoning van Lucca met als specialiteit historisch hang- en sluitwerk. Hij maakt nog sleutels voor ingewikkelde deursloten uit 1300 of daaromtrent waar de stad zo rijk aan is. Heel bijzonder om hem in zijn nogal slonzig overkomende werkplaats aan de arbeid te zien.

Smederij Via Busdraghi

Fietsterugblik

Ik heb hier gedurende ons verblijf een mooi moppie kunnen fietsen. De teller bleef staan op 5367 km, waarvan er vele goed de hoogte in gingen. Dubbele punten. Van alle ritten reed ik wat minder dan 40% alleen, nou ja, alleen, ik kwam onderweg heel vaak wel met andere fietsers te rijden. Voor de rest veel met Dario, met Paladino en Christina en andere locale appassionati. En met een keur aan buitenlanders: Nederlanders, een Belg, Amerikanen, Canadezen, een Australiër, een paar Noren en een Rus. Verder kom je hier een keur aan trainende profs tegen. Op de koninginnenrit van zaterdag jl. nog Chris-Anker en Nicky Sörensen. Zij draaiden voorbij op de klim naar de Passo delle Radici. Trainer Pino reed achter hun aan in zijn Saxobank-auto. Door het open raampje hebben we nog wat gevbabbeld. Toen ik Pino gisteren tegenkwam was hij verbaasd te vernemen dat Dario en ik de hele omloop vanaf Lucca hadden gedaan. Zijn mannen, wel hier in Lucca woonachtig deden 30 km minder. Mooie gast die Pino, ik zie hem terug in Valkenburg (WK). Ik zal niet te veel namen noemen, maar wel deze: Matti Breschel. Die kwam ik de eerste keer trainend tegen toen ik met Mary-Anne op weg was naar de moerassen van Masaciuccoli. Zijn fraaie stijl viel me op.

Ik heb al met al heel veel plezier gehad van mijn vrnl. witte leenracer http://www.youtube.com/watch?v=62yWU4ryrgI   

Hier moet ik het bij laten. Wie weet volgend jaar weer een blog, een WK-blog misschien wel Er zijn nog onderwerpen genoeg, de crisis bijvoorbeeld. Maar ja, daar wordt je niet vrolijk van ....

Voor nu wil ik eindigen met het aan de kaak stellen van ernstig dierenleed (met dank aan Erik S.).

  http://www.youtube.com/watch?v=frPQA2PkzyI&feature=youtube_gdata_player

Bedankt voor het lezen, ik hoop behalve miojzelf ook jullie een klein pleziertje te hebben gedaan!

http://www.youtube.com/watch?v=oalGu81z0-Y

3 Koninginnenritten

Bijna boven op de Passo delle Radici

Koninginnenritje 1: Rondje Matraia + klim Aquilea (42 km)

Mooi fietsweer op donderdag. Met het oog op de lange rit die voor zaterdag op het programma stond kwam een rustig en niet te lang ritje vandaag goed uit. Beetje de benen bezig houden, zeg maar. De afspraak was met Paladino, Christiana, Londenaar John en de Rus Ruslan, Moskoviet van nat aan 40. De laatste gaat door het leven als bestuursvoorzitter van een grote restaurantketen http://eng.correas.ru/. Een beetje een bling-blingRus. Bewoont met een kameraad  een schitterend ingerichte villa hier in de buurt, met tennisbaan en zwembad. Meneer had ook een heel mooie fiets, dat spreekt. Die gast is met zijn neus in een heleboel boter gevallen. Op de een of andere manier..... Hoe dan ook, we hebben prettig gefietst. Er werd rustig gepeddeld en druk gekout onderweg, regelmatig de schitterende uitzichten bewonderend.

De foto van Christiana zet ik onderaan teneinde de lezer niet te veel af te leiden.

Koninginnenritje 2: Met Mary-Anne naar de moerassen van Massaciuccoli (45 km)

http://www.oasilipumassaciuccoli.org/

Populierenpluis op het pad

Ook op vrijdag was het lekker weer. Mary-Anne heeft hier een eigen fiets, ik haalde 's ochtends een hybride op bij Paladino. Via het Puccini-pad fietsten we langs de rivier de Serchio naar de moerassen van Massaciuccoli. Een fijn pad, geen verkeer zodat er volop tijd is om een beetje om je heen te kijken. En te luisteren. Niet eerder zo'n hoge dichtheid aan Nachtegalen beleefd, ik heb er onderweg zeker 60 geteld! Lekker tegen elkaar inzingen, afzien voor Nachtegalen. Ook de zeer kenmerkende explosieve zang van de Cetti's zanger http://waarneming.nl/sound/5/13265.mp3 steeg geregeld op vanuit het dichte struikgewas langs de rivier. In de moerassen o.a. volop Kleine karekieten, 1x ook een Grote en nog diverse andere rietzingende soorten. Benevens de Bruine kiekendief en nog veel meer. Je kan er ook wat drinken en de lokale keuken genieten, hetgeen we voor de derde keer deden. Weer ergens vaste klant geworden.....

  Nachtegaal                               Cetti's zanger

      

                              Bruine kiekendief

Ook de opgravingen van een  Romeins villacomplex maken een bezoekje aan Massaciuccoli de moeite waard (http://www.luccaterre.it/scheda.php?id=2931&lang=en ,  zie ook eerdere blogs van 31 maart en 19 april). http://www.youtube.com/watch?v=F3S_74Q90OA;

We hebben er een lekker ontspannen dagje van gemaakt, met nazit bij Julia voor een fijne Weihenstephaner dalla spina (eentje maar, hoor)..

 

     Puccini-pad              Ff uitblazen, rugdekking van de nachtegaal

                                              Schaapskudde thv Ripafratta

Koninginnenrit 3: Lucca - Abetone - Radici - Castelnuovo di G. - Lucca (178 km, 2390 hms, 3910 Kcal)

http://connect.garmin.com/activity/177331563

Deze bergpas (1529 m) scheidt de Regio Toscane  van de Regio Emilia Romagna, en de provincie Lucca van de provincie Modena. Een pas die ook zeer aantrekkelijk wordt bevonden door hordes motoren; hun gescheur is ietwat rustverstorend, helaas. Zaterdag rond lunchtijd kwamen Dario en ik hierboven na een klim van 16 km. Het was de tweede pas tijdens in deze koninginnenrit over ongeveer 180 km. De eerste was de Passo Abetone. Abetone is een gekend skioord, ik stond er in januari zelf nog 5 minuten op de latten. Voor de foto. Voor de foto ging ik nu even naast de Coppi-plaquette staan.

De klim naar de Passo Abetone is ongeveer 15 km lang, en een beetje onregelmatig. In feite begint hij al vanuit de start in Lucca, want het loopt op de S12 alleen maar, zij het lichtkens, omhoog. De omstandigheden waren ideaal, volop zon en zelfs op pashoogte nog zo'n 22-23 graden. Onderweg rij je o.a. langs de Ponte del Diavolo. Volgens de legende riepen de bewoners van Borgo di Mazzano heel lang geleden de hulp van de duivel in voor de bouw ervan; ze zagen nogal op tegen de tijd die het zou kosten om een dergelijk project uitgevoerd te krijgen.

De duivel bood aan om de brug in een enkele nacht te bouwen, op voorwaarde dat het eerste wezen dat de brug zou passeren het zijne zou zijn. Onbekend of hij daarbij een welgeschapen jongedame in gedachten had, maar ja, ik ben de duivel ook niet. De duivel kreeg het voor elkaar om de brug in één nacht tijd af te krijgen. Maar de Borgonezen, ook niet op hun achterhoofd gevallen, lieten een hond als eerste de brug oversteken. De duivel nam zijn verlies, nam de hond en stortte zich vanaf de brug in de rivier. Zelfs nu kan je in bepaalde nachten de hond in de rivier hoeren janken...... 

                                                        Ponte del Diavolo      

Vlak voordat de klim naar Abetone echt begon kwamen we in een groep uit Pisa te rijden waarvan Dario enkele exemplaren kende. Die reden allleen Abetone. Nog een klim, nee, dat liever niet. Wij gingen daar gewoon de afdaling in naar de voet van die volgende klim, naar de Passo delle Radici dus. Die was alleen in het begin en aan het einde even wat steiler (9 à 13), maar na de Abetone toch enige  beenverzwakking te weeg brengend.  Mede gezien de omstandigheden en de ambiance was het evengoed een feest om hier omhoog te rijden. Na de koffiestop bovenop, te midden van de motoristi, doken we de afdaling naar Castelnuovo di Garfagnana in, een afzink van meer dan 30 km, zij het met bij de pasage van enkele dorpjes wel eens een vlakker strookje. Vanwege de gesteldheid van de weg bleef het goed oppassen geblazen onderweg. Beneden waren de armpjes toch een beetje stram van al dat geschud. Daar wachtte ons nog de ca. 50 km terugtocht over de S445 naar Lucca. Mooi dat ik in het wiel van Dario ging zitten, wegens te veel wind kon ik het beste eerst zijn bordje leeg eten. Dat duurde nog tot vlak voor Lucca, gelukkig.

In Lucca eerst even bij Paladino's winkel langs gereden; die was wel benieuwd hoe het was gegaan. Hoewel ik er nog monter genoeg uitzag adviseerde hij mij dreingend 's avonds twee flessen wijn te drinken ten behoeve van een voorspoedig herstel. Met Mary-Anne, telefonisch opgeroepen, ben ik doorgereden naar Bar Martini van Julia, alwaar de keuze viel op...   een fijne Weihenstephaner dalla spina (eentje maar, hoor..)

Klim naar Abetone              Afdaling naar Castelnuovo di Garfagnana

Christiana voor de start van Koninginnenritje 1

Venus, en de laatste ritten

Groen dak met allemaal 'Navels van Venus' of Navelkruid

Navelkruid (Umbilicus rupestris) is algemeen in deze streken. Fraai rotsplantje dat ook in de waterput van onze tuin groeit. In Utrecht staat'em ook in mijn rotstuin. Eind volgende week zie ik of dat nog altijd het geval is.... Bovenstaand plaatje is gemaakt op De Muren waar het plantje wel op meer plekken staat, maar niet zo massaal.  Omdat de détails niet echt doorkomen doe ik nog een fotootje van de waterput erbij. Voor uw gemak. 

Navels goed te zien

Oktober

In oktober willen we hier graag terug  komen, voor een maandje. Dat zien we dan meer als een 'echte' vakantie. Hoewel, we krijgen beide geen vakantiegeld meer, dus op vakantie gaan, dat zit er eigenlijk niet in. We wilden hier het Festival of Comics wel eens meebeleven. Is begin november. De laatste week kunnen we wel in ons 'eigen' appartement terecht; zojuist met Alberto afgesproken. Natuurlijk zal ik wel fietsen, maar we zullen zeker ook meer gezamenlijke uitstapjes maken. En ik maak geen blog, scheelt toch een hoop tijd.

Ons verblijf hier in de maand oktober hadden we al geruime tijd geleden geregeld met huiseigenaar Aklberto. Door een typisch Italiaans misverstand, waar wij verder buiten stonden, bleek dat echter toch niet mogelijk: de agent had het huis al aan derden verhuurd buiten medeweten van de eigenaren, de familie van Alberto dus. Die voelden zich erg ongemakkelijk onder de situatie, we vermoeden dat het in huize Guidugli wel even geknetterd zal hebben tussen Antonella en Alberto. In ieder geval hebben we nu al wel voor volgend jaar 2 periodes vastgelegd, o.a. als het WK Wielrennen hier in Toscane plaatsvindt. De start van de profkoers is zelfs hier in Lucca, met een plaatselijke ronde over de Muren, ik neem aan geneutraliseerd. Feest!!

Nu nog oktober. Paladino, die trouwens op onze uitnodiging naar het WK in Nederland komt (september dit jaar)  hielp ons onmiddellijk op weg. Gisteren zijn we het alternatieve appartement gaan bekijken. Ik was op tijd terug van een stevige rit met Dario en ben rechtstreeks naar het adres gereden. Het appartement blijkt van alle gemakken voorzien, is twee jaar geleden grondig opgeknapt, ligt ook binnen de muren, zeer goede prijs. Geen tuintje en een beetje donker, dat zijn de enige minpunten. Gaan we doen! Op 30/10 moeten we daar weer uit, maar zojuist heb ik met Alberto nog een aansluitend weekje geregeld tot 5 november. Mary-Anne is NU doende tickets te regelen bij Transavia.

Links: WC/ Badkamer (met yacuzzi); rechts gedeelte Woonkamer

Fietsen, de laatste ritten

Wat betreft fietsen ben ik contrair aan het afbouwen, zal ik maar zeggen. Niet minder en lichter, maar langer en zwaarder. Vorige week 6 dagen op pad geweest, met veel klimwerk.

Achter de vrouwen aan...., in dit geval Canadese Janet (groot klimtalent, weegt ook <55)

Zondag deswegen een jour sans gedaan. Goed getimed, het regende hier de hele dag. Op maandag een rondje van 30 kms over de muren, tussen de flanerende toeristen door. Beentjes los rijden. Gisteren stond de eerste van de serie stevige ritten met Dario op het programma, deze eerste vrij vlak, zij het met 2x de passage van de Monte Magno. Bovenop is een bron waar ook Claudio Gaudianello in zijn tijd zijn krachtgevende water tapte.  Daar tap ik ook altijd als ik er toch ben. 

http://connect.garmin.com/activity/176081561, 135kms en ruim 1000 hms.

Zaterdag as. staat een van de drie koninginnenritten op het programma: Abetone - Radici over ca. 160 km. Het zal dan een graad of 30 worden, heel mooi gezien de hoogte van de te overwinnen passen Tot die tijd doe ik kalm aan. Vandaag niks (straks buiten lunchen met M_A), morgen kort rondje, beetje op het gemak met Paladino en consorten, vrijdag trek ik met M-A de moerassen van Massaciuccoli in, vogeltjes kijken. Zo geraak ik goed uitgerust naar lichaam en geest voor de épreuve van zaterdag. Op maandag volgt dan een Giro Ballerini-Tafi van ca. 120 kms door beheuvelde aardstreken. Ik maak van de gelegenheid gebruik om hier en daar wat Wielermonumenten te fotograferen, o.a. het graf en wat gedenkdingen van de nog immer betreurde.Franco Ballerini. Bij het WK van volgend jaar trekt de karavaan ook langs deze oorden richting Firenze, helemaal ter ere van de zelfde Franco. M-A komt met Genny, de vrouw van Dario na, gaan we nog lekker eten na afloop. Op woensdag rijden we tenslotte een rit naar en over de Passo del Carpinelli, ook goed voor een 160 kms en de nodige hoogtemeters. http://www.seisystembike.it/images/foto/planimetrie/giro%20dei%20carpinelli.pdf 

De dag erna is het inpakken geblazen voor de thuisreis van de volgende dag. Alberto brengt ons naar de aeroporto te Pisa.

Uit eten, de laatste bezoekjes

In feite zijn we met deze reeks zaterdag jl. al begonnen. Janet had op haar laatste avond Dario, mij en partners uitgenodig voor een etentje. Deden we bij Tambellini in San Alessio. Alwaar wij goed bekend zijn. De verzorging liet dan ook niets te wensen over. Vooral een paar uitstekende wijnen erbij, niet te veel maar wel heel goed, niet te koop in een gewone winkel.

Het bargedeelte van Ristorante Tambellini



Zo meteen gaan we buiten lunchen bij http://www.lostedilucca.it/, bij mijn dikke vriendin, zoals M-A zegt. Op de voorlaatste dag sluiten we het deel 'eten en drinken bij derden' van ons verblijf af bij Ristorante Giglio http://www.ristorantegiglio.com/templates/www.ristorantegiglio.com/static/,  bij een aantal Heere Fietsers uit Utrecht welbekend. Tenslotte is er nog een afspraak in de maak met de familie Paladino Meschi om bij ons te komen eten.

We hebben hier steeds lekker gegeten deze periode. Uiteraard doorgaans thuis, gisteren viel mijn gerecht rundvlees met dadels en appel, asperges & pasta best in de smaak bij De Vrouw.

Iets van 1x per week eten we buiten de deur; is hier goedkoper dan bij ons. Ten opzichte van ons vorige verblijf zijn we op een aantal nieuwe adressen geweest. Dat heeft tot gevolg dat we toptien aan favoriete restaurants zullen moeten herzien. Ga ik toch nog hoofdpijn krijgen.....

Zaterdag jl, onderweg, koffiestop bij klant van Dario, groot huis voor groepen, te midden van wijn- en olijfgaarden. De cheffin ter plaatse in het midden.

Zondag jl. op de Muren

Zaterdag op de Muren, bijeenkomst Harleyklanten. Vlag is van Chapter Torino

Ik heb nog genoeg onderwerpen. Volgende keer wellicht iets over copulatieborstels en de crisis. De groeten, ook van Mary-Anne en de zingende zwartkoppen, Europese kanaries en Goudhaantjes in de tuin. En van de onder de dakgoot nestelende Huiszwaluwen. Maar dat begrijpt u zelf ook wel.

Afscheidstournee begonnen

Geschikt fietslandschap, met nachtegalen, hoppen en koekoeken



Onlangs kreeg ik commentaar op de titel van dit blok: 'Overwinteren in Lucca'. De winter is nu toch wel voorbij! Inderdaad, al een tijdje hier, en ook in Nederland, al lijkt het daar af en toe herfst. Nou ja, hier regent het vandaag ook weer eens een keer. Misschien gunstig voor de opkomst bij de burgemeestersverkiezingen die hier vandaag en morgen worden gehouden. En een rustdag komt mij ook wel goed uit na een week waarin ik 6 mooie ritjes heb gemaakt, de ene nog fraaier dan de aantrekkelijke andere. Maar die titel, die verander ik niet meer. In minder dan 2 weken staan we weer voor onze eigen voordeur in Utrecht... we beginnen hier aan de slotronde, de huiskuis, programmeren der laatste ritten met locali en onze gezamenlijke nog te maken escapades, het opmaken van de voorraden in de keuken, afspraken maken voor een vervolg ook: de afscheidstournee is begonnen. 18 mei weer thuis, oktober hier weer terug, o.a. voor het rijden van de l' Eroïca, cyclo-topevent in Toscane, zie bv. http://girodilento.com/leroica-one-of-the-worlds-best-amateur-cyclin . Deze coureur op leeftijd gaat voor de 135 km - versie. Als nachtblinde heb ik gene goesting om reeds in het duister te gaan rijden.

Afdaling Balbano, zicht op het meer van Massaciuccoli

Prachtige fietsweek
De achterliggende week kon ik 6 mooie ritten maken. In totaal 400 kms, met in totaal ongeveer 5000 hoogtemeters. Zowel alleen, althans alleen vertrokken (zondag, maandag, onderweg altijd wel een deel met onbekende derden), met Dario (woensdag http://connect.garmin.com/activity/174000241 ), met Cristiana, Paladino en Janet (donderdag, via San Gennaro en Collodi en Villa Basilica met de stevige klim over de Pizzorna), met Janet (vrijdag, 6 klims, o.a. Gombitelli en Chiatri) en tenslotte met Janet en Dario (zaterdag met 3 stevige klims, o.a. de Piccolo Mortirolo http://connect.garmin.com/activity/174894291 ). De rustdag lijkt me verdiend. Hieronder wat foto's van onderweg. Treintje komt zo..

    
     Cristiana en Paladino          Zelfde types, Villa Basilica

 
 Janet en Cristiana op de Pizzorna-klim


 Janet, met/zonder Dario (zaterdag)


Bij de Romeinen...                  ... en weer bij Mary-Anne

Die Janet is wel een klimtalent. Ze is Canadese en ruim een week in Lucca na een fietsweek (manlief was er toen ook nog bij) op Mallorca. Maandag reist ze door naar Verona om vanaf dan met leden van een Veronese fietsclub 7 etappes van de Giro te volgen, o.a. ook in een van de volgwagens van Team Net-App.
Over de Giro gesproken: inmiddels gestart met de proloog, die zoals door schrijver dezes correct werd voorspeld is gewonnen door Taylor Phinney. Vandaag zal het wel Cavendish worden. 

Morgen nog een nadere invulling van deze weekterugblik.

Burgemeestersverkiezingen
Die zijn dit weekend. Er zijn maar liefst 11 kandidaten! Alle namen eindigen op een  - i - ; dat maakt het nog moeilijker om ze van elkaar te onderscheiden. Deze tamelijke absurditeit wordt veroorzaakt door het feit dat centrum-rechts hier onderling enorm verdeeld is: 5 verschillende kandidaten uit één pot: dus zeg maar Bleker, Spies, Buma, Van Toorenburg en Wintels, die niet in de race zijn voor het CDA-leiderschap maar bij de landelijke verkiezingen allemaal hun eigen CDA-tje aan de man proberen te brengen. Die versplintering op rechts leidt ook tot hoop bij centrum-links, nl. dat het gaat lukken om hun kandidaat verkozen te krijgen en zo even een eind te maken aan de dominantie van de christen-democraten in deze stad van 100 kerken.

In het centrum zijn de laatste weken talloze verkiezingskantoortjes ingericht van waar uit de kandidaten en hun gevolg de passanten attaqueren  met praatjes en folders. Bij kandidaat Barsanti gingen de ruiten aandiggelen. Tsja, er doet ook wat extreem spul mee aan de verkiezingen. Kortom, het leeft wel. Alle kandidaten beloven verandering. Da's niet zo gek.  Alle kandidaten zijn het wel eens dat er wat moet gebeuren op het gebied van parkeerbeleid, de verkeersveiligheid en de toekomstige bestemming  van het oude ziekenhuis. Als ik het zo bezie zijn de ideeën hoe dat moet niet altijd zo verschillend. Zo zijn alle kandidaten het er wel over eens dat bestaande wijken en hun wegen en voorzieningen beter een goede opkont kunnen krijgen dan dat er nieuwe uit de grond worden gestampt. Meer aandacht dan voor alleen het Centro Storico.

Tetterend campagnegroepje voor kandidaat Andrea Colombini

Zo meteen de stad maar eens in om de stemming te proeven. Wel op tijd terug voor de Giro op TV. En morgen weer een berichie.
 

Na Hannibal de Zondvloed

                            

De Dag van de Arbeid verliep behoorlijk regenachtig. Het bezoek van Hannibal met zijn warme luchten was kortstondig. Kennelijk niet zo gesteld op Italiaans werkvolk. Voor het eerst dit jaar was het  (eer)gisteren in Nederland warmer dan in Lucca! Gisteren met zowat de hele dag buien. Mooie gelegenheid voor een jour sans dus.De Dag van Geen Arbeid zogezegd. Dat kwam niet heel slecht uit, want Dario heeft zich na het overlijden van zijn moeder vorige week weer gemeld. Voor vandaag staat een ritje van >100, ws. zelfs > 120 kms op het programma. Met uiteraard van die ambettante klims erin. U hoort nog.
Na de 371 kms van vorige week heb ik er zo/ma de gang nog wat ingehouden met ommetjes van 55 en 64 kms respectievelijk. Tuurlijk ging het her en der wat omhoog (en daarna omlaag: 'het leuke van klimmen is het dalen').Maandag, na mijn zeer ruim door het getwinkeleer van o.a. Nachtegalen en Cetti's zangers omlijste rondje over Castello/Gombitelli/Pitoro was ik net voor de buien binnen, na onderweg slechts geplaagd te zijn geweest door wat licht gespetter. Nattigheid van een orde grootte waar een Ollander niet, maar een Italiaan wel voor terug schrikt. Niet eerder onderweg zo weinig corridori locali tegengekomen.

Gisteren werd bekend dat Thomas Dekker de Giro moet laten schieten, wegens een kniebeleesure die hij heeft opgelopen bij een valpartij in LBL. http://www.seginternational.com/individual/thomasdekker/news
Jammer, jammer voor hem in de eerste plaats. Beetje voor mij ook want ik had hem willen aanmoedigen in de 11e etappe, met aankomst in het nabijgelegen Montecatini. Leek me wel een aankomst voor hem, omdat de sprinters in het laatste rondje nog een voor hun vermoedelijk te zware klim moeten zien te verteren.
Overigens hebben we hier weinig gemerkt van 1 mei-vieringen. Maar ja, ik zei het al, het was pokkenweer gisteren, dus wij bleven mooi binnen. En socialisten zijn er niet zo veel meer.

Terug in oktober?

Met huiseigenaren Antonella en Alberto bespraken we een maandje geleden de mogelijkheid om ook in oktober een maandje door te brengen in dit voor ons uiterst prettige appartementje.Gisterenmiddag kwam Alberto langs om wat te bespreken, al aangekondigd door zijn vrouw toen we die zaterdag jl.  tegenkwamen. Bemiddelaar Giovanni, via wie we vorig jaar voor het eerst hier terecht kwamen, had intussen maand nummer 10 al vergeven aan twee verschillende huurders. Volgens mij wel een typerende gang van zaken. Waarom speelden wij zelf het niet via Giovanni? Dat is simpel. Hij heeft voor deze periode van ons ruim  €800,- als 'aanbetaling' ontvangen. Daar heeft hij evenwel geen reet voor gedaan, geen enkele van de diensten die hij wel op zijn website aanbiedt. Wij hebben hem deze hele periode niet gezien, Alberto ook niet, want meneer verblijft in Kenia (waarschijnlijk ons geld aan het verbrassen op het strand van Mombasa). Onze  huisbazen wisten niet eens hoeveel G. voor zijn 'diensten' had getoucheerd. En de onderlinge communicatie was bij hun ook al een hele tijd bron van ergernis. Zo werd de afspraak dat we volgende bezoeken rechtsreeks met A &A zouden regelen. Waren we ook van de bemiddelingskosten af. Wat we dus deden, dat regelen van de maand oktober. Zij zouden G informeren welke periode was geblokt. Alberto van zijn kant vond wel dat hij wat meer had kunnen doen om Giovanni te contacten.  Wij  moeten ons even beraden. Er zijn hier in Lucca wel meer mogelijkheden, misschien een weekje naar de Abruzzen (Civitella Alfedena) voor de bronst van de Edelherten, een groot spektakel aldaar. Misschien wordt het nog een huisje aan een mooi meer. Met trommelaars voor de deur.

http://www.youtube.com/watch?v=gm6Zr61gXhc  en 'live':

http://www.youtube.com/watch?v=kIiFzPQzCfw&feature=related

Dieren in het Nieuws

Vorige week was mijn weblogbeurt bij www.beleefdelente.nl/vogel/steenuil In de loop van de week werd duidelijk dat het Steenuilvrouwtje het bij 3 eieren zou houden. Op de foto telt zij het aantal eieren nog eens na, en stelt vast dat het zo wel goed is. Steenuillegsels zijn gemiddeld 4 eieren groot. Dan moeten er dus regelmatig ook grotere legsels zijn. Klopt! In de goed onder onderzoek zijnde Achterhoek zijn diverse 5-legsels gevonden.

Behalve bij de Steenuil staan nog bij 10 andere soorten webcams opgesteld. De Ooievaars hebben nu jongen, de twee jongen van de Oehoe zijn al groot en het beeld uitgewandeld.  Het vrouwtje merel zat lekker op haar jongen toen het volgende gebeurde:

http://www.youtube.com/watch?v=oGYMVNry260&feature=youtube_gdata_player Tsja, dat doet ie anders natuurlijk nooit..... zal het baasje hebben gezegd.... Ons lieve huisdier jaagt er 's nachts lustig op los.

Cadeautip
Op 9 mei wordt een heel leuk nieuw boekje gepresenteerd: 't Steenuiltje, een product van de nijvere bestuursleden van STONE http://www.steenuil.nl/ . Ik heb het resultaat al gezien: het is een bijzonder mooi boekje geworden, rijk geïllustreerd met foto's en tekeningen. Voor de doelgroep kinderen van 8-12 jaar. Komt voor een bedrag van € 8,95 te koop in de winkel van Vogelbescherming Nederland. Leuk voor uw neefje/nichtje/(klein)kind.