Zwaar getafeld

Even terugkijkend heb ik deze week 5x gefietst (Mary-Anne 2x met haar nieuwe fiets met boodschappenmandje, inderdaad: om boodschappen te doen). Afgelegde afstand:: 310 kms (Mary-Anne circa 10), ongeveer net zo veel als in week 1 (303 kms). Daarvan de nodige kilometers ambettant bergop lopend, in mijn rit van zaterdag (82 kms) via Piazzano, Castello-Gombitelli Monte Magno en Monte Pitoro waren dat er 21,5 km.
Woensdag ging ik voor het eerst met Dario op pad (zie vorig blog). Dat is hem meteen noodlottig geworden want de dagen erna moest hij zich afmelden met rugklachten. Terwijl we 3 km voor de meet toch een koffiestop hebben gemaakt bij Tambellini in Sant Alessio. Wat een aardige mensen ook daar! Vorig jaar vierden we daar in de tuin nog Mary-Anne's verjaardag, toen een hele stoet Lucchese corridori, onder aanvoering van Paladino, aan de jarige dame een proost kwam uitbrengen. En we deden er aan het eind van ons verblijf ons afscheidseten met het gezin van onze verhuurders, de familie.Guidugli uit Sant Alessio.

Manca la mamma Antonella

De aandoening van Dario kan ook door de smog van woensdag zijn gekomen. Er gold die dag een waarschuwing dat men beter kon afzien van sportieve inspanningen, en dat ouderen beter helemaal konden binnen blijven. Ik voelde mij dus dubbel gepakt. Maar goed, niks van an getrokken, we reden een fraaie route ver buiten Lucca door het schitterende heuvellandschap benoorden de stad. Niks smog, louter frisse lucht. Ik heb trouwens nog nooit gehoord dat je het van smog aan je rug kan krijgen.

Donderdag moest Dario dus afhaken, ik heb maar een rustig (uitrij)rondje van 52 kms gereden; twee klimmetjes slechts. Nog genoeg tijd over om met Mary-Anne aan de wandel te gaan. Vrijdag was een geprogrammeerde jour sans. Zachtkens op gang in de morgen, in volle voorbereiding op de pranzo ('lunch') in Osteria Baralla http://www.osteriabaralla.it/. Het was werkelijk heerlijk, in een mooie ambiance ook, maar oefff...., wel een bietje zwaar.

                                      

Mary-Anne aan de koffie in Baralla

Na thuiskomst ben ik als rechtgeaarde ouwe lul een tukkie gaan doen. Bij het wakker worden een tijdje naar het plafond liggen staren, bedenkend dat ik 'niet mag klagen'. Maar ja, dat bood niet direct nieuwe inzichten, dat wist ik al. Alleen zo'n plafond al..

Weer even opgefrist samen aan de wandel. Na de al ingesleten wandeling over de Muren de stad in.  Kleren scoren. Uitverkoop, niewaar? Mijn oog was gevallen op bloesjes in de etalage van mijn etalagevriendin. Er twee gekocht, naast nog een broek. Het helpt wel, die voorspraak van zo'n vriendin. Wilt u het merk van die hempies weten? Simone Cacioli, tevens een goede naam voor een middelmatige coureur. Tevreden over de aanschaf sloten we af met een evenzeer ingesleten bezoek aan Bar Martini van Julia. Zij blijkt Albanese van geboorte te zijn, en bijzonder praatgraag. Ze is een neef van een gekend ex-coureur in haar land, Zino Lufti. Schijnt in de jaren zeventig ook nog in Nederland te hebben rondgereden, volgens Julia nam hij zelfs deel aan het WK 1979 te Valkenburg. Dat alles moest ze wel even telefonisch verifiëren bij mamma. In ieder geval heeft hij 2x de zware Ronde van Albanië gewonnen http://www.cyclingarchives.com/coureurfiche.php?coureurid=66522#stats bleek daarna uit m'n internetnaspeuringen. Dat WK.... mmmm, misschien een droom? Ik kon er niets over terugvinden. Maar er schijnt wel een videoband van te bestaan. Volgens Julia.

Vandaag wil ik afsluiten met een enkele nieuwe meldingen voor de competitie Grote Momenten-TopTien in de Tour de France. Er zijn sinds de opening enkele dagen geleden enkele zeer gewaardeerde suggesties voor die top-tien binnen gekomen. Zo stelde Ton van Schaik vandaag de puike prestatie van Fedor den Hertog voor tijdens de Tour van 1977. Fedor ontsnapte enkele kilometers voor de finish 'op zijn Jelle Nijdams' uit een peloton in galop, hield het vol, en behaalde een van zijn magistrale overwinningen. Overtuig u van de kracht van deze suggestie via deze beelden:

http://nos.nl/video/218631-tour-1977-den-hertog-wint-etappe.html. Ook niet mis: het voorstel van Peter Valkena http://www.youtube.com/watch?v=RxXqQqAc2pA . Wat een daalkunst van die Cancellara in de Tour van 2009, hij rijdt uiterst scherp sturend en  in het geel gehuld terug naar voren. Dit inspireert mij tot een tweede 'competitié', die der allerbeste dalers ooit. May I have your votes please?? We beschouwen deze Cancellara-exploit als eerste inzending voor de daalcompetitie. De tweede inzending hiervoor volgt meteen, en is van mezelf: Riny Wagtmans ('hij die zegt met mij naar beneden te zijn gereden, die liegt'). Hetgeen betekent dat de alternatieve suggestie van Peter, de leverstoot op Merkcx op 11 juli 1975 op de Ouy de Dome wordt opgenomen in de lijst http://www.youtube.com/watch?v=z1DwSICLGBI Het lijkt me een uitstekende keuze. Want het ging betekenen dat Eddy NIET de absolute recordhouder qua aantal touroverwinningen zou worden. Twee dagen later immers, hij ging in het geel nogmaals in de aanval in de afdaling van de pracht-Col d'Allos, op weg naar de finish op de Pra Loup (welbekend bij de heren Van de Velde en Zoetemelk, 1980), werd hij in de laatste kilometers van die slotklim aan alle kanten voorbij gereden. Bernard Thevenet pakte het geel èn de eindoverwinning in Parijs van hem over. Volgens velen een direct gevolg van die leverstoot twee dagen eerder. Hoe dan ook: puur drama. Zo is de wielersport.

Morgen meer, met o.a. een officiële tussenstand in de Grote Momenten-competitie.