Hoe gaat het fietsen hier..?

Dat gaat heel niet zo slecht. Ik heb de laatste 3 dagen weer 210 kilomertjes onder mij door laten glijden. Uiteraard met de nodige meters omhoog elke dag. Vind ik echt genieten. Zoals vandaag weer toen ik weer eens over de Monte Pitoro trok. Je hebt dan steeds fraai zicht op de moerassen en het meer van Massaciuccoli, de aanblik wordt steeds fraaier naarmate je hoogte wint. Daarachter kijk je uit over de Ligurische Zee. Naar het zuiden kijkend zou je misschien het aan de grond gelopen en gekapseisde cruiseschip moeten kunnen zien, maar een rotsige uitstulping aan de kust verhindert dat. De kranten staan er hier vol van, zeker ook de regionale, zoals Il Tirreno. Alle nieuws, hoe klein ook, gulpt over de bladranden heen. Er wordt van alles bijgehaald, van ouwe rampen als die met de Titanic tot het verhaal van Robinson Crusoe, die na een schipbreuk 12 jaar op een onbewoond eiland moest verblijven. Als je de stemming onder het volk hier hoort en voelt, zoals ook in het café van Julia, dan verdient de kapitein (il commandante) ook minstens 12 jaar straf. Overigens vreest men hier de dag van morgen, als het weer slechter zal zijn: de depressie die NLD vandaag slecht weer bezorgde is onderweg hierheen. Het wordt moeilijk om nog een reddingsoperatie uit te voeren of bij de enorme bult brandstof te komen. Bovendien ligt het torenhoge ding nogal onvast. Het is niet denkbeeldig dat het in de diepte verdwijnt. Behalve een menselijke ramp dreigt een milieuramp, eigenlijk ook een menselijke ramp, zij het van ander karakter.

                                              

Massaciuccoli

Maar goed, terug naar de fiets. Ik sta iets lichter dan vorig jaar om deze tijd. Er hoeft dus ietjes minder mee omhoog te worden getild  Daarmee drukken de bandjes net iets minder hard in het asfalt en rolt het beter: dubbele punten!! Het fietsen gaat dus wel okay. Wat de toestand der wegen aangaat ... het is onvermijdelijk dat je stukken van je parkoers in de (min of meer) drukte van autoverkeer moet rijden. Dat levert wel wat onrust alsmede kwalijke dampen ter inademing op. Niet leuk maar het kan niet anders. Zeker op drukbereden wegen en in de heuvels moet je bedacht zijn op slechte weggedeelten (gaten, scheuren, enigszins golvend asfalt e.d.). Maar daar staan prima stukken weg tegenover. De drukte heerst vooral op enkele uitvalswegen en enkele wegen die parallel aan de kust lopen. Voor de rest valt het erg mee. En zeker laat je al dat gedoe achter je zodra je afslaat voor de een of andere beklimming of buiten de hoofdaders gelegen secundaire wegen. En daar zijn er genoeg van. Bedenk hierbij dat men hier geen fietspaden kent. Je deelt dus als fietsertje de zelfde ruimte met het gemotoriseerde verkeer. Gezegd moet worden dat de Italiaanse chauffeurs in het algemeen goed inspelen op de noden van de fietser als die moet uitwijken voor obstakel of gat in het wegdek. Je krijgt alle ruimte. Des te verwonderlijker is de gewoonte van de automobilisten hier om hun bolide, komend uit een zijstraat, met de neus alvast op de weg te zetten. Zo kunnen ze zich zo gauw zich de gelegenheid maar voordoet snel plaats nemen in de hoofdstroom. Maar als fietser moet je er wel op bedacht zijn, en er om heen sturen. De achterop komende auto laat je die ruimte.

Klaar voor de start

Gisteren reed ik andermaal het hoerenrondje. Het is nu eenmaal een mooie, vlakke en tevens rustige aanloop naar de heuvelzone, weet je wel? Ditmaal stonden en zaten de Afrikaanse dames, waarover ik eerder sprak, wel met zijn tienen op hun vaste stekjes langs het bekende stuk weg in het buitengebied. Het was behoorlijk fris om daar zo rond te hangen voor je werk. Al scheen het zonnetje vrolijk, de temperatuur zal rond de 7 graden hebben gelegen, fris windje erbij ook. Maar de dames hadden zich goed gewapend tegen al die kou. Hun 'unique selling points' gingen althans schuil in dikke Noorse truien, type Mart Smeets. Het zal toch niet zo zijn dat Mart zijn tweede handsjes beschikbarar heeft gesteld aan de nooddruftigsten onder de tippelaarsters?

Thans verricht ik de dagsluiting met het noteren van de tussenstand van zowel de Tourcanon-Top Tien als van Grote Dalers-Top Tien. Uw suggesties zijn nog van harte welkom. Bedenk erbij: de TOURcanon gaat uitsluitend over de Tour de France, de dalersmomenten mogen overal vandaan komen.

TOURCANON Grote Momenten
Fedor den Hertog wint etappe in 1977 met machtige vlucht (Ton van Schaik)
http://wielrennen.blog.nl/overlijden/2011/02/13/de-mooiste-overwinningen-van-fedor-den-hertog-video

Marco Pantani rijdt Ullrich in de shit op de Galibier in 1998 (Joep van de Laar) http://www.youtube.com/watch?v=h2FQqHF8x5I

Klimtijdrit Tour 1984 (Hans Poley) http://www.ina.fr/sport/cyclisme/video/CAB8401622901/cyclisme-tour-de-france.fr.html

Eddy Merkcx 1969 (Hans Poley) http://www.youtube.com/watch?v=B6_9QILf9W0

Leverstoot op Eddy Merckx op de Puy de Dôme in de Tour van 1975 (Peter Valkena)
http://www.youtube.com/watch?v=-4Onc2yJHTY

Alberto Contador slaat van zich af op de Alpe d'Huez (Peter Valkena)

GROTE DALERS

Cancellara- Tour 1999 (Tom Eisenburger)

Nibali - Giro 2010 (Joost van Waert)
Evans met Gilbert in Ronde van Romandië
Armstrong en Beloki - Tour 2003
Paolo Savoldelli - Col de la Finestre - Giro 2005
Riny Wagtmans
Pedro Delgado

Morgen zal ik actualiseren en filmpjes bijplaatsen.