Terwijl de noodtoestand in Japan rond een aantal kerncentrales wordt overwogen of al is afgekondigd, terwijl men daar probeert een beeld van de omvang van het leed na de verwoestende aardbeving en daaropvolgende tsunami probeert te krijgen, en de hulp na de aardbeving op gang te krijgen, terwijl die mafkees in Libië, bevriend met die andere mafkees van hier, zijn volk over de kling jaagt, en dat is nog maar de hyperactualiteit van de ellende wereldwijd.... gaan we hier in Lucca al weer een volgend weekend in met de nodige prettigheden te beleven in het vooruitzicht.
Eigenlijk is dat weekend gisteravond al begonnen. We waren te gast bij de familie Alberto Guidugli, onze huisbaas. Ze wonen even buiten Lucca, in Sant' Alessio. Het was uitermate gezellig. Voor mij wel een beetje inspannend, want beide echtelieden spreken geen meter over de grens, en Mary-Anne geen Italiaans, al pikt ze steeds meer op waar het gesprek over gaat. Het ging allemaal heel goed maar einde avond was ik
'volledig choco' om er nog maar eens een wielerterm in te gooien. De twee jonge dochtertjes van 5 en 7 waren eerst erg verlegen maar gaandeweg de avond ontdooiden ze helemaal. De oudste, Alice, maakte voor elk van ons een tekening; vooral mijn baard wist ze goed te treffen.
De kleine Alice, die in fase 'leren lezen en schrijven' zit, schrijft Mary-Anne's naam ongeveer goed, mij duidt ze aan als PIC. Ik kan me verdorie ook nergens beter voordoen dan ik werkelijk ben...
Voor vandaag staat weer een ritje over de Monte Serra op het programma, nu vanaf Calci. In ieder geval in gezelschap van mijn vaste fietsmaat Dario, maar wie weet wie er op zaterdag nog meer mee rijdt. Dit staat me te wachten:
http://www.seisystembike.it/SAL_Serra%20Calci.htm Calci (verwijst naar de kalksteen) ligt er al vanaf de Romeinse tijd en is onder meer bekend vanwege de uitstekende olijven en vanwege het oude Kartuizerklooster (Certosa), waarvan een deel sinds 1978 tot Nationaal Museum is gepromoveerd. Daar is onder meer een marmeren beeldengroep te zien, voorstellende de Heilige Maagd die een aantal monniken onder heur rokken verbergt.
Dario en Joep in de haven van La Spezia
Inmiddels begint de tijd wat te dringen. Over minder dan 6 weken staan we al weer voor onze huisdeur in Utrecht. We gaan dit weekend nog maar eens bezien wat we hier nog willen doen, waar we nog willen eten etc. Er komen in ieder geval nog vrienden uit Nederland en uit Portugal deze kant op, Mijn werk voor STONE,
http://www.steenuil.nl/ neemt dagelijks wel enige tijd, maar gisteren heb ik in ieder geval het financiëel jaarverslag afgerond. Vanaf morgen verzorg ik het commentaar bij de webcambeelden van de Steenuil
http://www.beleefdelente.nl/ . Fietsen gaat door, ik ga de afstanden ook wat opvoeren; dat kan omdat ik des ochtends wat vroeger wegkan met het oplopen der temperaturen. We gaan natuurlijk ook samen op pad en ik wil graag toch wel een paar van de meegenomen boeken uitlezen. René heeft al een stapeltje mee teruggenomen naar Nederland, begin deze week. Ik sluit af op het moment dat ik op de radio hoor dat er ontploffingen zijn geweest in een van de kerncentrales in Japan. We hopen er het beste van, maar fijn nieuws is het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten