Bella Toscana

Gisteravond, vannacht en vanochtend viel de regen hier met bakken uit de hemel. In de loop van de morgen werd het droog en nu, rond half vier, is het zo'n typische voorjaarsherfstdag: jagende wolken, venijnig windje. Wij Italianen gaan op zo'n dag niet fietsen. Morgen is het toch weer mooi weer. Overigens kwam de regen als geroepen. Het is hier in Toscane al tijden veel te droog. Nog nooit was de grondwaterstand zo laag. De krant Il Tirreno kopt dat er misschien wel een nachtmerrie op ons af komt, namelijk dat het water op rantsoen gaat. Zeg niet dat u niet gewaarschuwd bent, mocht u hier komende zomer vakantie komen vieren. Meneer Guseppe Sardi, regio-coördinator voor de watersector, wil niet uitsluiten dat er straks tankwagens moeten gaan rondrijden om her en der drinkwater te bezorgen. Tenzij, ja tenzij het de komende paar maanden nog een aantal keren lekker wil doorregenen. Nou, en daar zit ik dan niet weer op te wachten! Als het moet, dan maar 's nachts.

Om dat af te dwingen heb ik gisteren maar alvast een kaarsje opgestoken in de prachtige 13e-eeuwsekerk van Vicopisano, de Pieve Santa Maria. Zoals de folder zegt: De evenwichtige indruk van de voorgevel komt onder meer omdat de symmetrie-as door een portaalboog en een tweelichtvenster wordt geaccentueerd.

Het mooiste is binnenin te vinden, 13e -eeuwse fresco's en vooral een schitterende houten beeldengroep, de kruisafneming voorstellende. Ook die, zo was altijd de gedachte, dateert van begin 13e eeuw, maar na zeer uitgebreid onderzoek kan worden aangenomen dat het werk al stond in de voorganger van de huidige kerk
die al in het jaar 934 wordt genoemd. Helaas was net de batterij van mijn fototoestel op. Ik ga nog een keer terug met Mary-Anne. Vicopisano is sowieso de moeite van een bezoekje meer dan waard.

Gisteren stonden er dus twee racefietsen tegen de voorgevel van deze kerk, die van Dario en van mij. We reden de Giro delle Acque. Dat is een rondje rondom het Serra-massief met vooral op de heenweg een groot aantal hellinkjes van 'niveau brug', een uitstekend trainingsrondje van ongeveer 65 kms. De terugweg heeft het rondje zijn naam verleend. Je passert heel wat plaatsjes die hun ontstaan en relatieve welstand te danken hebben aan het water dat uit de bergen komt. U kent dat wel: puur gezond water uit de natuur en terminaal baden, of hoe heet dat ook weer?

Onderweg kakelen Dario en ik ook heel wat tegen elkaar, op Italiaanse wijze. We keken o.a. terug op de wedstrijd Strade Bianche van jongstleden zaterdag. Dat vinden wij, en iedereen hier, een schitterende wedstrijd. Er bestaat ook een toerversie van die ik volgens de dames/heren hier nodig een keer moet rijden. Voor het idee, zie deze video:

http://www.sporza.be/cm/sporza/videozone/MG_sportnieuws/MG_wielrennen/1.1237484 (dank aan Peter V.)
Als je de ontberingen minder ontberend wil laten zijn kan je deze trip ook thuis (en binnen) ook op de Tacx-hometrainer rijden. Bespaart reiskosten, kosten van onderdak, lekke banden etc. En altijd droog (behalve je eigen zweet dan): http://www.tacxvr.com/nl/products/videos/monte-paschi-eroica-nl (dank aan Wim K.). Je mist ook wat: ambiance.

Vanwege de regen en ook om mijn luchtwegen even te ontzien vandaag wat aangekeuteld. Huis schoon gemaakt & boodschapjes gedaan met M-A. zeg maar: lekker geworshipt. Vraag maar aan Swami Sinatra Tahamata wat dat is. Ga zo mijn fiets nog schoonmaken.
En verder is er veel uilenwerk te doen. We zijn een mooi Steenuilenboekje aan het maken voor de jeugd van 8 - 12 jaar. Gisterenavond de opmerkingen bij 'mijn' hoofdstukken van redactrice Esther van http://www.vogelbescherming.nl/ verwerkt. Er liggen nog andere werken te wachten voor deze week. En sinds Beleef de Lente weer van start is gegaan ben ik daar ook geregeld druk mee. Vragen beantwoorden bv., en volgende week heb ik weblogbeurt. Maar de beelden zijn vanaf het begin weer fascinerend, dus een straf is het niet om er druk mee te zijn. Goed te weten dat BdL weer goed aanslaat bij het publiek :

http://www.beleefdelente.nl/news/9

Vicopisano