Zo zoetjesaan begint het weer hier wat te beteren, maar voorlopig nog met horten en stoten. In ieder geval ligt de temperatuur overdag weer een eindje boven nul, gisteren werd de kaap van 5 graden genomen, vandaag wordt het een graad of 8. Lekker! Er stond gisteren nog een uitermate fris windje afkomstig uit Siberische regionen. Fietsen over de Monte Serra zit er nog even niet in vanwege verraderlijk gladde wegen.
http://www.ilmeteo.it/video/v/TZedBxZG78A
Aankomend weekend moeten we nog even door een nieuwe koude- en sneeuwoverval heen, daarna schijnt het dan toch richting lente te gaan, zij het nogal piano piano aan. Ik mag het hopen, want de opbouw van een aantrekkelijke kilometrasie stokt enigszins. Wat uiteraard erger is .... er zijn al enkele tientallen mensen als gevolg van de kou overleden. Dat waren voornamelijk daklozen, zoals de Sri Lankaan hier in Lucca, tot vorig jaar mei nog werkzaam in Amsterdam als hulpkok. Her en der zijn ook ouderen bezweken, opvallend vaak tijdens het sneeuwvrij maken van hun stoeple. Vooral in een aantal door de sneeuw moeilijk bereikbare bergdorpen zitten heel wat mensen zonder electriciteit, vaak ook zonder verwarming.
De kranten staan hier bol van de reeds geleden rampspoed (o.a. het stagneren van het treinverkeer!) en van waarschuwingen over wat ons nog aan mogelijke ellende te wachten staat. Het gasverbruik slaat inmiddels alle records, ook al niet anders dan in Nederland dus. Het probleem is dat ze hier goeddeels op Russisch gas draaien; en onze vrienden daar hebben de gastoevoer beperkt. Wat ze wel sturen is extra koude. Hartelijk dank! Met het oog op de aanstaande koudeopleving heeft de overheid van de provincie Lucca ingegrepen: tot zaterdagochtend zijn de papierfabrieken gesloten. Daar schijnen er hier in de regio de nodige van te zijn (175), en ze consumeren bij elkaar een hele dot gas. Ook de landelijke regering Monti is zich van haar verantwoordelijkheid bewust. Ook Monti verwacht een moeilijk weekend maar men staat klaar om op te treden indien nodig. In Lucca zelf zal het allemaal wel meevallen, maar zeker in de omliggende heuvels zal er wel weer een vanuit fietsoptiek hinderlijk sneeuwdek ontstaan. Waar ook weer sneeuw gaat vallen...: in Rome! Chaos gegarandeerd. Net als bij de vorige week gevallen sneeuw. Nu nog zijn daar sommige scholen dicht, omdat kindertjes zouden kunnen uitglijden op het schoolplein; de schoolleiding is beducht voor claims van papa en mama.
Vandaag is het hier nog een relatief mooie dag, ik ga straks op fietspad met Dario. Maar we zorgen er uiteraard voor dat we winterbestendig de weg op gaan (met dank aan Peter V.).
Rechts Dario, links Joep
Zuster Emilia, ex-bomber
Zuster Emilia Jitaru (42 jaar oud) was niet altijd een bruidje van de Heer. Nee, in een vorig leven was ze topvoetballerster in haar geboorteland, Roemenië. Ze had een zeer gevreesd linkerbeen, net als haar compatriot Gheorghe Hagi. Of ze dezelfde elegante bewegingen in huis had als die 'Roemeense Maradonna' is onbekend, maar scoren deed ze wel: 25 x in de Roemeense seria A, voor haar club Selena Bacàu. Haar mooiste doelpunt vertrok van haar linkervoet op een afstand van 32 meter van het doel. Zuster-kanonierster speelde ook voor het nationale team. In het Roemenië van toen (Ceaucescu) was ze bevoorrecht, maar ze voelde zich leeg van binnen. Totdat ze Jezus ontmoette. Dat gebeurde in 1992 toen ze met haar ploeg op de thuisreis halt hield in een kerk. Ze ontmoette de glimlach van Zuster Adèle, en werd prompt doorstroomd met een vreugde die het balletje haar nooit had gegeven. Ja, daar ga je dan.... zelf het nonschap in.
In 1994 kwam ze naar Toscane om zich in een kloostergemeenschap in Salvanio te vestigen. Maar toch bleef de liefde voor haar oude stiel bewaard. Ze richtte een voetbalschool op, waar ze zelf de trainingen verzorgt. Behalve scholing in de basistechnieken van het voetbalspelletje (voetbal is vergeleken bij wielrennen een spel dames en heren) ondergaan de discipelen daar ook enige opvoeding. Schuttingtaal en vloeken worden bestraft met een boete. Zoals ze zelf zegt levert dat aardig wat op want hier in de Toscaanse spraak is een op de tien woorden een 'lelijk' woord. U weet wel. Een en ander volgt uit de opdracht die haar door God is gestuurd. Je vindt dat ook terug in de naam van de voetbalschool: de drie Aartsengelen; die houden waarschijnlijk uit naam van de Allerhoogste toezicht op het gebeuren hier down under.
Zuster Kanonnierster weet zich gestuurd voor een nieuwe evangelisatie. Hard nodig, vindt ze. De kerk moet volgens haar uit die 4 muren breken, met de tijd mee gaan (ik herinner me nu de invoering van de beatmis in de jaren '60, in een poging de jongeren voor de RK-kerk te behouden). Centraal onderdeel van haar campagne is het herstel van gemeenschaps- en familiewaarden. Zij ziet het huwelijk liever als solide samenlevingsvorm waarin een hechte relatie met de kinderen wordt opgebouwd dan een huwelijk dat gedachtenloos wordt aangegaan, en na een paar jaar op de klippen loopt. Ik neem aan dat ze bij haar ideeën over hoe een hechte onderlinge band tot stand te brengen niet het volgende voorbeeld in gedachten had:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2690/Opmerkelijk/article/detail/3153361/2012/02/03/Multimiljonair-48-adopteert-vriendin-42-als-dochter.dhtmlIn Nederland heeft de Christen Unie juist deze week het onderwerp 'terugdringen van het aantal echtscheidingen' op de politieke agenda gezet. Als oplossingsrichting denkt de partij aan relatietherapie, reeds in de vroegste stadia van een huwelijk in te zetten tegen het dreigende verval. Lijkt me lastig, als je latere problemen tussen hem en haar (uiteraard denkt men niet aan hem/hem en haar/haar) nog niet kunt zien aankomen. Misschien dat de oplossing van Zuster Kanonnierster een bijdrage kan lkeveren: CU, richt een voetbalschool op. En maak de Zuster tot beschermvrouwe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten