Gastblog Mary-Anne

zondag 12 februari 2012

Het wordt tijd dat ook ik iets van me laat horen.

Althans dat vindt Joep. Hij is bang dat jullie denken dat hij hier alleen is. Hahaha.

Vandaag is het behoorlijk koud. De zon schijnt wel, maar het waait nu behoorlijk. Joep is gaan fietsen (zijn benen doen zeer van niets doen) en ik zit nu achter de laptop.

De afgelopen dagen nagedacht over wat ik in dit blog kwijt zou willen en alvast wat aantekeningen gemaakt. Het wordt een kleine impressie van de laatste 5 dagen.

Afgelopen week ondanks kou en niet zo mooi weer toch kleine wandelingen gemaakt en meteen maar even langs bij 2 restaurants voor een prenotazione voor dinsdagavond en afgelopen zaterdag. We eten ongeveer 1 keer week buiten de deur en zaterdag hebben we gegeten (pranzo) met Alberto, Antonella, Alice en Viola.

Het leven is hier goed.

De afgelopen weken geconstateerd dat er heel veel verbouwd wordt, zowel bij ons in de straat als elders inhet centrum, dit in tegenstelling tot vorig jaar is onze indruk. Dat betekent dat er toch weer geld is losgekomen van de stad, provincie, staat, Eu, particuliere investeerders of .... ....

Volgens sommigen zijn de Lucchesi behoorlijk rijk en houden ze de hand op de knip en investeren amper in hun eigen stad. Wie weet maakt de recessie dat ze wel gaan investeren. Er zal ook meer belasting betaald moeten worden en dat helpt misschien ook wel om dan maar te gaan investeren/restaureren. Dan gaat het tenminste niet naar de staat.

Gisteren aan Alberto en Antonella (restaurateur en architect) gevraagd hoe zij daar tegen aankijken. Zij vinden het geen goede ontwikkeling: de projecten die nu worden uitgevoerd zitten al heel lang in de pijplijn en komen nu tot uitvoering. Er worden volgens hen geen nieuwe projecten opgestart en dat is voor de toekomst funest.

  

                                  

In ieder geval wordt er hard gewerkt. Overigens is dat ook wel nodig. Er staan veel panden, woongebouwen, oude fabrieken (o.a. boekbinderij, stoffenfabriek, verffabriek) en kazernes leeg. Voor een deel maakt dat wel de sfeer uit van de stad, maar ik ben er niet van overtuigd dat de Lucchesi hun erfgoed weten te waarderen. Ze zijn wel vreselijk trots op hun stad en er verandert volgens hen te veel aan de stad , zoals nieuwe en veel te grote winkels. Net als een deel van de Hilversummers zijn ze blijven steken in hoe het was in de vorige eeuw. Ikprobeer me voor testellen hoe het toen was, Joep heeft daar een boekje over in het italiaans. In ieder geval zijn ze nostalgisch, maar waren er in het verleden dan zo veel dieven ?. De huizen en Palazo's zijn allemaal op de begane grond voorzien van tralies. Ook van de gebouwen van nog veel langer gelden. Of vinden ze het gewoon mooi. Ik kom er niet achter. Lucca is in ieder geval niet netjes aangeharkt en is beslist geen museumstadje (zoals Buren of Thorn bij ons of de binnenstad van Florence).

Voor restaurateurs is het een walhalla. Ik zou graag hier iemand kennen, zoals een ex-monumentencollega, om al die lege gebouwen van binnen eens te bekijken. Soms kun je vanaf de straat zien hoe mooi het is geweest of kan zijn. Zoals jullie weten ben ik behoorlijk nieuwsgierig en soms kan ik me amper bedwingen om naar binnen te gaan. Gesloten deuren houden me helaas tegen. Ook hier in huis wordt er boven ons verbouwd. Ik ben al een paar keer de trap opgelopen om te kijken of de deur open was. Helaaaaaaas, ik moet het met mijn fantasie doen. Ik wou dat ik als een geest door deze gebouwen kon dwalen.

Ik moet wel lachen over de berichten in Nederland over de NS en Prorail  en de files in verband met de sneeuw en gladheid. Zoals jullie in de blog van Joep hebben kunnen lezen, kunnen ze er hier ook wel wat van: treinen die uren in de sneeuw stilstaan omdat de wissels zijn bevroren, scholen die dicht zijn omdat er een klein beetje sneeuw is gevallen. Het is nog erger dan thuis in Nederland.

Er is wel een verschil: er wonen nog mensen in Lucca, maar ook elders, die geen verwarming in hun huis hebben, zoals onze bovenbuurvrouw. Die hebben waarschijnlijk aan het eind van deze winter een erg hoge elektriciteitsrekening als ze al een elektrische kacheltje hebben.

Wat hier ook hetzelfde is, is het gezeur over files, tekort aan parkeerplaatsen, de tarieven voor het parkeren en de parkeerwachters die bonnen uitschrijven.

In de binnenstad van Lucca mogen alleen de mensen met de auto komen die daar wonen en een vergunning hebben. Bij de poorten, waar je de stad binnenkomt, hangen flitspalen die registreren dat je de stad binnenkomt. Heb je geen vergunning dat krijg je een mooie prent thuisgestuurd. Wat het gezeur betreft  zijn de Lucchesi net Hilversummers/Nederlanders om het zo maar eens te zeggen.

Behalve wandelen hebben we deze week ook het huis schoongemaakt, mocht ook wel na ongeveer 6 weken). Best veel werk:

Eerst stofzuigen door Joep

Dan de vloer schrobben (stenenvloer met veel richels) van de slaapkamer (M.A,), badkamer een goede beurt (Joep de wastafel, douche ,wc en bidet; M.A. de vloer). Woensdag kreeg de keuken een goede beurt en donderdag de vloer van de woonkamer.

            

              

Ik rond dat vrijdag af met een gang naar de wasserette voor de lakens en handdoeken. Dat is het voor een tijdje wel weer goed, want mijn (onze) belangstelling ligt daar niet.

Tot besluit een overzicht van hoe mijn dag er gemiddeld uit ziet:

·      opstaan rond half 10 (ik ga tegen half 1 naar bed)

·      koffie zetten want Joep komt rond die tijd thuis met vers brood

·      bedenken wat ik vandaag ga doen

·      punten van de vorige dag tellen (heb ik wel genoeg of niet te veel gedaan)

·      boodschapje met de fiets of invoeren digitale nestkaarten voor STONE (www. steenuil.nl) of lekker lezen onder het genot van wereldmuziek verzaeld door Joep en Otte

·      thee drinken + lunch

·      wandeling van ongeveer een uur over de muur (mooi parcours en om de hoek) met vele andere inwoners van Lucca

·      cafébezoek (5 van de 7 dagen); ik met thee en Joep met een drankje

·      helft van de tijd koken (de andere helft doet Joep)

·      Nederlands nieuws kijken en De Wereld Draait Door; kijken of er via uitzending gemist gisteren nog iets leuks was

·      koffie

·      lezen/spelletje (relaxen en de opgelopen adrenaline van de dag weg laten ebben)

·      af en toe bellen met o.a. de vader van Joep, onze buren in Utrecht (post en huis).

Kortom niet eens zo veel anders dan in Utrecht.

Alleen de ambiance is anders. Op de een of andere manier is het hier een stuk relaxter.

Ons huis is kleiner, we gaan meer naar buiten, de sociale contacten zijn kort maar vaker (even een babbeltje en dan weer verder). Klinkt misschien raar, maar zo doen ze dat hier.

Nog niet naar de film geweest, maar dat gaan we wel doen. Inmiddels al 3 bioscopen ontdekt. Helaas worden alle films nagesynchroniseerd. Af en toe naar een museum en binnenkort als het minder koud wordt daguitstapjes naar kleine plaatsen hier in de buurt (met bus en trein). Ik zie ook uit naar wat langere fietstochten in de directe omgeving.

Iedereen de allerhartelijkste groetjes, Mary-Anne

En dan ben nog vergeten te vertellen dat er weer 2 kleintjes in de familie geboren zijn: Max, zoon van Tamara en Patrick en Mandy, 3^e dochter van Elvira en Jan. Leuk dat er voor dat soort zaken Facebook is. Kun je meteen de foto’s van de kleintjes zien.

Tot een volgende keer......................