Het valt momenteel niet mee voor ons wielrenners en diegenen die daar zo'n beetje voor door willen gaan. En dat zijn er nogal wat, al zal niet iedereen dat toegeven. Winterweer heeft een groot deel van Europa in zijn greep. Overal gladde dan wel besneeuwde wegen, koude winden die het lichaam van de sporter belagen.
Vandaag werd de 4e etappe in de Zuid-Franse (!) wedstrijd Ster van Bessèges ingekort vanwege kou, sneeuw en harde wind. Bobbie Traksel betoonde zich daar een moedig coureur. Marco Marcato (Vacansoleil) greep de zege in de massasprint.
Om dezelfde redenen werden alle beklimmingen uit het parkoers van de hier zo'n 60 km vandaan verreden GP Costa degli Etruschi gehaald. Daarvoor in de plaats een aantal extra rondjes op het aankomstcircuit van 10 kms.
De heer Elia Viviani won in een zinderende eindspurt. Daarmee maak ik een heel goede start met de Gaul-wielerpool; van alle deelnemers ben ik de enige met Viviani in de ploeg. Scoren dus. Ik schenk niet in om dit feit te vieren, want heden is 'jour sans'. Haal ik morgen weer in met de 'methode van Kooten'.
Verder kwam vandaag het bericht dat de Giro di Sardegna niet doorgaat. Maar de reden daarvoor is dan weer begrotingstekort. Het zou zo maar kunnen dat als gevolg van de economische crisis meer koersen dit lot beschoren zal zijn. Jammer, van die Ronde van Sardinië. De eindoverwinning staat bij veel beroemde renners op hun palmares, o.a. op die van Jo de Roo, die hier in 1960 met de bloemen stond te zwaaien.
Classifica finale:
1) Jo De Roo 2) Pambianco 3) Impanis 4) Stablinski 5) Nencini 6) Aru 7) Daems 8) Chiodini 9) Battistini 10) Kerkhove
1) Jo De Roo 2) Pambianco 3) Impanis 4) Stablinski 5) Nencini 6) Aru 7) Daems 8) Chiodini 9) Battistini 10) Kerkhove
Ook hier in de buurt was het raak.Voor vandaag de Giro delle Puttane op het programma. Het logo van deze koers kan ik helaas om redenen van beschaving niet publiceren. Deze koers met gewoonlijk geweldige ambiance moest echter zelfs in zijn geheel worden afgelast omdat er na het schrappen van een erotisch gezien gevaarlijke passage in het vlakke en het annuleren wegens gladheid van o.a. de klim naar Balbano geen doenbaar rondje overbleef. In plaats daarvan werd nu de Giro delle Mura georganiseerd, jawel, over de Muren rond het oude centrum van Lucca. Daarmee werd een traditie in ere hersteld. Jarenlang werd hier in de herfst een criterium gereden, x rondjes van 4,2 km, een mooie omloop.
Nu, de Giro delle Mura organiseren kon vandaag best, er waagde zich met dit weer toch praktisch geen hond buiten voor de onder normale omstandigheden dagelijkse wandel- keuvel- of rentocht over dit prachtige parkoers. Dat maakte de organisatie wel zo gemakkelijk. Bovendien waren de lijnen van de startvakken van het Europees Kampioenschap Veldrijden van november jl. nog duidelijk op het asfalt te zien.
De opkomst van de zijde der heren coureurs viel in het geheel niet tegen. Wielrenners zijn toch bikkels. De grootste verrassing was wel de aanwezigheid van Pasquale 'Pakhaas' Polemico, net terug van 15 jaar schorsing wegens hevige en herhaalde overtreding van de dopingregelementen. Uiteraard is Claudio - il vecchio - Gaudianello ook van de partij, die rijdt gewoon overal. Achteraan zie ik ook Erico Muscolo, de enige renner zonder helm. In het voornamelijk Italiaanse deelnemersveld, waaronder ook Marco di Maro en Renato Gelato, beide ploeggenoten van schrijver dezes, vallen op Achiel de Neukelaere, de keienvreter uit Diksmuide (B) - wat doet die hier? -, en de Hollanders Peter Valkena (stunt af en toe op strade sterrate) en Tom Houteis (verzot op moeilijke afdalingen, waar hij altijd het verschil hoopt te maken, zij het met de billen dichtgeknepen). Dan hebben we nog Floris Kolvenbach, in een vorig leven zanger van Tielse psychedelische rockband The Dream (zie http://www.youtube.com/watch?v=0hqstsKpVfI ). Deep in the green bush where black snakes are hissing... zong hij toen, maar voor slangen hoeven we hier met deze koude niet bang te zijn. Daarmee zijn de buitenlanders wel op. Oh nee, ik zie ook nog Tinus Teering, schijnt een neef van Wilders te zijn. Geen sympathiek persoon, iedereen mijdt hem. Wie door de frisse omstandigheden mogelijk enigszins zal worden gehinderd is Enak Enak, die bezig is met een Worldtour, en toevallig in de buurt was. Zijn routeplanning lijkt me wat beter te kunnen. Hij rijdt rond in de nationale outfit van Papoea Nieuw Guinea.
Enak op zijn trainingsparkoers
Ik weet het niet, maar een mogelijk nog vreemdere verschijning is Pater Pias, die op zoek is naar een nieuwe carrière, nu het met de werkgelegenheid in Italia, ook die in de RK Kerk, steeds droeviger gesteld is.
Religie in crisis: gedaan met vaste banen la Repubblica)
Om 11 uur precies, nou ja, precies.. geeft de burgemeester het startschot ter hoogte van de Piazza Vittorio Emanuele. De pees ligt er meteen goed op, iedereen wil zich natuurlijk zo snel mogelijk warm rijden. Op kop zet zich Umberto Obesitas. Die laten we fijn begaan, voorlopig is het zeker op stukken tegen de koude wind in lekker schuilen achter zijn brede zit. We kunnen de Muren niet volledig rond. Vorige week is het stuk na het busstation ontdaan van de grote platanen.
Bij het busstation moeten we dus even naar beneden om een eindje verderop weer de muur op te klimmen. Hier moet Obesitas eventjes passen. Hij is ook wel heel veel aangekomen na zijn regionale titel in 2011. Het lintjes knippen en de vele huldigingen in elk bergdorp hier in de buurt is hem qua gewichtsbeheersing wel een beetje noodlottig geworden. Gianni Fiasco neemt het hier van hem over en rijdt bovengekomen op de grote pook weg van het peloton. Die rijdt zich wel vaker kapot, die Gianni; kan moeilijk wachten. Er wordt even geaarzeld achter hem maar dan zie ik good old Gaudianello, de onverschrokkene, er in één streep naar toe rijden: kopgroep van 2. We zijn dan 9 rondjes onderweg, nog een dikke 22 km (bijna 5 rondjes) te gaan. Enak is enigszins verachterd, we zien hem even later onder ons rijden, in de Corso Garibaldi. Die heeft de verkeerde afslag genomen, wellicht met de bedoeling nog een warm wintershirt te kopen bij Paladino. Beetje laat, de koude wind krijgt ook al vat op de goed aangeklede renners. Ook Obesitas zijn we kwijt, die houdt het voor gezien. Krijgt wel van zijn ploegleider te horen dat hij voortaan maar beter met zijwieltjes kan gaan fietsen. Dat wordt einde contract, als je het mij vraagt. Als ook Vittorio Vitello, Tom Houiteis en Andrea Pazzomatto vanuit het peloton vooraan hebben aangsloten (nog 12 km) begint iedereen een beetje zenuwachtig te doen en naar elkaar te kijken. Wie rijdt het gat dicht? Dat doet Marco de Maro, niet voor zichzelf maar voor Renato en mij een beetje, zijn ploeggenoten. Voor Marco liggen de doelen later dit seizoen (let op hem bij de Olympische Spelen); hij hoeft hier niet te winnen. Resoluut zet hij zich op kop, de snelheid schiet weer omhoog. Kan die man rijden! Vooraan zien ze het zinloze al in van hun drieste actie, de koude wind hè? Slopend, gewoon. Ze proberen de een na de ander nog een hopeloze demarrage. Van pure vermoeidheid rijdt Houteis na zijn tot mislukken gedoemde poging tot winnende solo het talud af. Waarschijnlijk nog te veel last van zijn rug vanwege het sneeuwschuiven in Nederland. Vlak voor het ingaan van de laatste ronde bewerkstelligt Marco de aansluiting. Maar Renato stapt af! Wat is dat nu? Hij zou de sprint voor me aantrekken. Daar gaat ons ploegenspel, want Marco is natuurlijk op na zijn geweldige inspanning. Die Renato, zijn dat afspraken! Daar is het laatste woord noig niet over gezegd. Nu moet ik me zelf maar zien te plaatsen voor de onvermijdelijk geworden massasprint. In eerste instantie zit ik nog mooi voorin. Maar op zo'n 1,5 km van de meet komen links en rechts treintjes gelikte Italianen voorbijrijden. Opvallend fit nog, hebben zich de hele koers lekker weggestoken. Ik ben op slag kansloos. De sprint wordt met nipt verschil gewonnen door de enige adellijke deelnemer, Luca Mansi di Lucca, ook op de fiets evengoed de elgantie zelve, werkelijk een sharp dressed man. Ik zie later in de uitslag dat ik hem vanaf de 23e plaats heb zien winnen. Nou ja, weer mooi 60 km in de benen vandaag en een mooie trainingskloers, dat telt ook.
hahahahaha, was het een mooie droom? schitterend verslag. met zo'n naam kun je natuurlijk alleen uit de bus komen als winnaar van dit criterium! overigens, hopelijk correcter gespeld dan de mijne. of moet dat je running gag worden van dit overwinteringsdagboek ;-)
BeantwoordenVerwijderen't 'koersen' gaat hier wegens veel sneeuw en een heusche koudegolf alleen op noppenbanden door middenbrabantse landgoederen en zand(sneeuw/ijs)paden... dat scherpt de techniek zullen we maar denken, kan ik misschien nog eens het treintje voor je aantrekken bij een volgende editie van de giro delle mura
overigens is een Giro delle Mura linksom dan wel rechtsom 'n stuk makkelijker te navigeren dan het ingewikkelde parcours in de 1e etappe van de Ronde van Qatar vandaag: http://tinypic.com/r/35n0qkn/5
BeantwoordenVerwijderenIk wilde je niet onder je ware naam laten deelnemen.
BeantwoordenVerwijderenDat taludje was best steil zeg! Gaat natuurlijk ook niet samen, sneeuwschuiven en koersen. Toch weer even lekker geschaatst vandaag en... de rayonhoofden zijn bijelkaar gekomen, wereldnieuws.
BeantwoordenVerwijderenIk beloofde je weer een afdaling.
Hieristie, De waanzinnige afdaling tijdens de etappe in de Tour van vorig jaar van Gap naar Pinerolo, op weg naar de finish vanaf de Côte de Pramartino. De een na de ander mist een bocht of vliegt er bijna uit. Echt spectaculair.
http://youtu.be/jLQqOGl5sp0
Mollema wordt nog 2e in deze etappe, na Boasson Hagen.
We verwachten beide heren dit
BeantwoordenVerwijderenjaar... En Bobbie Traksel natuurlijk.
Traksel gedijt goed in 'fris' weer (nochtans een pak beter dan de gemiddelde Noor) getuige KBK 2010: http://www.youtube.com/watch?v=dpqZgGHmjeE. Wat mijn betreft de heldhaftigste (semi)klassiekeroverwinning na Hinault in LBL '80 http://www.youtube.com/watch?v=mm34WAjIDsA
BeantwoordenVerwijderen