Gedwongen rust (2e poging)

......2e poging, ik was godbetert nagenoeg klaar toen alles om onduidelijke redenen spoorloos verdween....into the cloud denk ik. Niets automatisch opgeslagen zoals gebruikelijk na 2 regels tekst inkloppen....

Het Weer

Vanochtend, in mijn eerste jammerlijk mislukte poging, begon ik mijn stukje met Het Weer in Lucca. Ik schreef dat het weer zich hier momenteel niet al te veel van het weer in Olanda onderscheidt: veel regen, af en toe onweer. Wel ietsje warmer, en niet zo veel wind. Ik moet dat alweer een beetje herroepen. Er was vanmiddag nog wel een buitje, maar veel stelde het niet voor. Op het moment dat ik deze regels intyp is het buiten 20 graden en droog, al hangen er nog wel driegende wolken. Kortom: het valt een beetje mee. Ook voor morgen worden buien voorzien bij te lage temperuren. Waarschuwen alle locale, regionale en landelijke 'Erwin Krol's'. Maar eens zien of de deskundologen morgen het gelijk iets meer aan hun zijde vinden, morgen. Zo niet, dan is het bij die gasten wellicht minimaal een kwestie van  ongeorganiseerde incompetentie.

Maar goed, de nattigheid van vanochtend hield me van de fiets: gedwongen rust dus. Dat kwam om meer dan een reden niet slecht uit.

Fietsen dezer dagen - geen eitje

In de eerste plaats merkte ik de afgelopen dagen dat er wel wat vermoeidheid in het lichaam, en dan vooral in de benen was geslopen. Ook de grinta nam enigszins af, altijd een slecht teken ((te veel gedaan?). Dat kan zeker mede aan het weer hebben gelegen, dat was niet erg stimulerend de laatste dagen. Ik ben wel weer toe aan een serie dagen dat de magistrale, stralende zon het heft in handen neemt. Volgens bovengenoemde 'incompetenten' zal dat vanaf over circa een dag of vier het geval zijn. Eerst zien, dan geloven.

In de tweede plaats, zo schreef ik vanochtend, komt het ook wel goed uit als de regen me twee dagen van de fiets houdt. Want er liggen nog wat klussen in de familiaire en de steenuilologische sfeer op me te wachten. Zoals het nodige op administratief gebied (penningmeester) en het vullen van de nieuwe website (webbeheerder). Heb ik dan mooi even tijd voor. Welnu, vandaag is van dat alles niets terecht gekomen. Vanwege het opknappende weer hebben we samen namelijk een uitgebreide muren-wandeling gemaakt, waarna ik thuis naar de bergrit in de Giro di Trentino heb gekeken op TV (liefhebbers: morgen aankomst op de Passo Pordoi  !!). En morgen.... uhh, misschien ga ik dan wel een stukkie fietsen. Maar niet te gek. Een beetje actieve rust, zogezegd. Dan ben ik hopelijk weer op punt voor de ritten die 'beul' Dario voor zaterdag en volgende week in het vooruitzicht heeft gesteld: pittige ritten tussen de 120 en de 200 kms, met het nodige klimwerk. En dat a tutta, vol gas. We wisselen dan wel af met rustiger ritten op andere dagen, maar ja, da's in Dario's begrippenwereld nog altijd van een intensiteit van het type intensieve duurtraining met stevige intervalmomenten. 'Hartslag boven omslag'- ritjes zullen het wel worden. Ik pas wel wat leuke tripjes met Mary-Anne in, dan kan ik er zeker van zijn dat ik me niet overeet. En van de gedane inspanningen kan herstellen. Affijn, we gaan het zien. Voor Joost van W.: ik ga in de routes proberen ook een aantal passages langs heldenlocaties in te bouwen.

Bezoek uit Nederland

Vanaf zaterdag jl. genoten we het bezoek van Leta (links) en Ester (rechts) en hun beider vrienden. We hebben samen een stel heel leuke dagen doorgebracht. Zondag en maandag hebben Leta, Real en ik een mooi rondje gefietst, gelukkig hielden we het onderweg wel droog.

Heerlijk gegeten hebben we ook, zaterdag in ons appartement en de dagen erna op enkele van onze favoriete locaties. Dinsdag deden we dat in Ristorante Castello in Castello, een eind bergop vanaf de SP1, de dalweg tussen Lucca en Camaiore. Real en ik zijn er met een dikke omweg per fiets naar toe gereden, Leta was verhinderd wegens een opspelende knie.... Zij voegde zich bij het geautomobiliseerde gezelschap dat zijn eigen omweg maakte via de opgravingen van Massaciuccoli, de restanten van een Romeinse nederzetting uit de 1e eeuw v. Chr.

In het restaurant kwam baas Antonio zoals gebruikeliojk aan tafel uitleggen wat er zoal in de aanbieding was met zijn suggesties erbij. Het gekozene werd door hem persoonlijk vanaf grote schalen opgediend. Leuk en erg lekker, vooral die ravioli met notensaus weer. yummie-yummie.

Dirk en Ester zijn in de loop van de ochtend voor nog een paar dagen naar Firenze doorgereisd. Leta en Real moesten een stuk vroeger uit de veren voor hun thuisreis vanaf Pisa Airport. Leta zat om 9 uur in Eindhoven alweer op haar werk. Ook Real moest aan de slag vanuit Utrecht; als ik het goed heb begrepen ging hj taarten rondbrengen bij een aantal instanties waar hij trainees had weten te plaatsen. Nou, ik was nooit zo snel na een vakantie weer aan het werk. Maar ja, ik behoor dan ook tot die luie, gemakzuchtige babyboom-generatie, die over de ruggen van de volgende generaties in weelde lopen te liggen baden. Naar een deel van 'men' beweert. Die B-boom-bashers hebben er vermoedelijk geen weet van dat ik in mijn jeugd op vrijdag bij wijze van noodzakelijke eiwitbron een half ei kreeg bij de toch al niet te uitbundige maaltijd, op zaterdag in hetzelfde water als waarmee mijn zusje/broertjes werden gewassen de wekelijkse grote kuis onderging, op mijn 15e nog nooit in het buitenland was geweest behalve dan een keer in België, en bovendien even later zelf mijn spijkerbroeken heb moeten bleken en scheuren. Kom daar nog maar eens om! Hou dus eens op, verwende G500tjes en count your blessings eens een keer. Bijvoorbeeld dat een 25-jarige van nu een 1,5 x hoger reëel inkomen mag verwachten dan een leeftijdgenoot in 1972 in het verschiet had. Met wat meer solidariteit komen we dan samen wel door de komende crisisjaren heen.

Na de maandagrit bij Bar Martini van Julia (onze straat) 

Georganiseerde incompetentie

In Nederland is het Postbedrijf (POST.nl ) in reorganisatie. En dat ondervinden we! Post wordt niet bezorgd of met vertraging tot 2 weken, of raakt helemaal zoek. Henk Spaan had er deze ochtend op de radio een mooie column over. Onze ASN-bank waarschuwt op de website dat door hun verzonden post best eens heeeel lang onderweg kan zijn voordat die bij de klant aankomt. Straks wordt de post volgens plan sowieso nog maar op 3 dagen per week bezorgd. Klagen kan nauwelijks. Moet per email. Je krijgt dan binnen 14 dagen (!) bericht per email dat je klacht in behandeling is genomen. Verder reply-en als je dat te lang duurt, of als je het met het standaardantwoord niet eens bent, nee, dat kan niet. Of je moet een formulier invullen. Etc. Om gek van de te worden. Kafka! Dat mijn oude vader, na een lange carrière van het type 'met hart en ziel'  bij de goede, oude PTT dit nog moet meemaken. Het is een schande!