In deze reeks nam ik achtereenvolgens een paracetamolletje, een codeïnepilletje (dopingcontrole!), en nu zit ik aan de Bricanyl. Na thuiskomst ga ik de huisarts bezoeken. Wie weet komen er dan corticostreoïden bij (dopingcontrole!).
Zita en Roos
Dinsdagavond jl. begon ik stevig te hoesten, toen we met onze gasten uit Portugal in restaurant Gli Orti aan de maaltijd zaten. Die dag had ik 100 km gefietst, in den beginne kalm aan, maar de laatste 30 kms heel stevig, zie mijn blog van 13 april. Daaarin lees je ook hoe ik de avond erna thuis mijn eerste aanval van acute ademnood had te ondergaan. Dat ondanks het feit dat ik die dag rust in acht had genomen. Gisteren wilde ik toch weer graag op de fiets, voor een testritje. Het bleef bij 40 kms, een klimmetje van 2,9 km; ik moest toch te veel hoesten onderweg.
Gisterenavond tijdens het pizza eten in Mara Meo kwam er weer een hevige aanval, in dubbele zin adembenemend. Thuis herhaalde zich dat nog een keer. De conclusie werd onvermijdelijk: astma. Nooit eerder last van gehad. De ouderdom komt met gebreken, zullen we maar zeggen. Helemaal gissen naar de oorzaak is het niet. De hooikoorts kwam duidelijk weer op met de komst van de lente hier. Ik denk dat de eerste fase, de keelpijn, daaraan kan worden gelinkt. Daarnaast zijn er de sportive inspanningen geweest. Samen kunnen ze heel wel tot de situatie van nu hebben geleid. Maar ik zal het er in Utrecht met mijn huisarts over gaan hebben om te kijken of dit verhaal zo klopt en of er mogelijk er meer dingen aan de hand zijn. En wat er aan te doen. In ieder geval hoeft (inspannings)astma het fietsen niet in de weg te staan. Alleen vandaag wel....
Al was het maar omdat ik wil proberen te voorkomen dat ik vanavond opnieuw zal worden overvallen door zo'n geniepige attack. Want dan gaan we afscheidseten met Paladino en zijn familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten