Ik zit hier wel een beetje te balen. Net in de week dat ik er nog eens een goede ruk aan wilde geven qua training kom ik in de greep van irritante astmatische aanvallen en hoestbuien. In plaats van verbetering van vorm en conditie lever ik van het inmiddels opgebouwde weer in. Ik moet wel wachten met fietsen tot het weer een beetje over is. Misschien dat ik morgen voor een voorzichtig ritje de deur uit kan. Extra jammer bovendien omdat ik anders vandaag mooi had kunnen meerijden met clubje met o.a. Paladino, Luca, Thomas D. en het talent op de foto (ben even zijn naam kwijt).
Thomas was toe aan een hersteltraining na zijn rit van ruim 160 km gisteren met de profs Nicki Sörensen, Vandborg, Lund en Pedersen, waarvan de eerste drie a.s. zondag aan het vertrek staan van de Amstel Gold Race in Zuid-Limburg. Die deden hier gisteren dus hun laatste intensieve training, waarna tot aan zondag aktieve rust het parool is. Wel rijden, maar piano piano. Trouwens wel goed dat Thomas met dat soort gasten kan trainen hier. Het brengt wat competitie in zijn tr ainingsdagen, de training is harder dan wanneer je (hij) alleen gaat. Dat doet hem zichtbaar goed. En zijn motivatie ook. Competitie is toch wat je erg mist in zo'n lange schorsingsperiode. Je haalt met trainingen in je uppie nu eenmaal niet zo makkelijk het niveau dat je in de wedstrijd nodig hebt. Na 1 juli kan hij zijn niveau verder opkrikken als hij weer wedstrijden gaat rijden. Dan zijn er nog wel een aantal serieuze wedstrijden nodig vooraleer hij terug is waar hij stond. Maar wat wil hij graag terug!
Kijk verder even naar dit fantastische filmpje van Holland Sport over Parijs - Roubaix van jl. zondag, mij toegestuurd door Peter Valkena: http://www.youtube.com/watch?v=W1QXKjc1nLY Over lijden gesproken.... (Peter, bedankt).
Na deze korte fietsologische intro geef ik hieronder via een aantal foto's een indruk van onze dagelijkse woonomgeving. We hebben hier deze maanden met heel veel plezier gewoond. Het is zo goed bevallen dat we het volgend voorjaar denken over te gaan doen.Thuis in Utrecht wonen we aanzienlijk ruimer dan hier. Het gemak waarbij wij hier in de relatief beperkte ruimte desondanks de tijd in vrede zijn doorgekomen heeft ons een beetje verrast. Natuurlijk had Mary-Anne op veel dagen het rijk een aantal uren alleen, maar een groot deel van de tijd zaten we toch goed op elkaars lip.
Binnen
Buiten
Werken
Beestjes
Plantjes
Tuinieren
Maria in relaxstand na lange reis vanuit Portugal
Dames doende
En dan tot slot...
Ik heb vandaag wat in het rond gesnoeid in de geweldig uitgelopen Klimop die de achtermuur van onze tuin te zeer bedekte. Daar kwam het volgende schild onder vandaan te voorschijn: kelk met hostie (in de katholieke rite de verbeelding van het lichaam van Christus). Het zal er al zeer geruime tijd hangen, wie weet al een paar eeuwen. Wat de initiatiefnemer er precies mee heeft willen aanduiden is lastig te achterhalen. Het sluit wel aan bij het beeld uit een der vorige blogs. De aanwezigheid van een ander schild (IHS) boven een heel groot deel van de voordeuren in onze straat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten