8 april 2011

Op en neer rond San Gimignano


Heel af en toe heb ik nog een beetje last van 'achterover vallen van verbazing'. Eerder deze week meldde zich - grote verrassing -  een Hop in de tuin, de viezerik onder de holenbroeders (vandaag trouwens ook een Goudhaantje). Zo'n Hop verwacht je niet direct in de binnentuinen van het historisch centrum van Lucca. Maar ja, de Steenuil zit er ook al.... Ik kijk uit naar de komst van de Bruine beer. Die zitten ook niet zo ver van hier (Abruzzen). En die paar muurtjes... daar klimmen ze vlot overheen.


De heer Upupa epops 

Ook gisteren was er nog eens ruimte voor verbazing, of toch op zijn minst verrassing. Ik heb me er kranig doorheen geslagen. Na de rustdag van woensdag jl. met wel een op diverse fronten geslaagd tripje naar Montecatini met Mary-Anne was het gisteren weer hoogtijd om een stukkie te fietsen. Dit keer had Dario me uitgenodigd mee te gaan naar een, laat ik zeggen 'balansontmoeting': een zakelijke bespreking rond de verhuur van 10 appartementen van Villa Belsole in in de heuvels Certaldo (in de buurt van het bekende San Gimignano), voorafgegaan door een fietstochtje mèt die zakenpartner, en afgesloten met een uitgebreide lunch. Nou, het werd weer een dag om in te lijsten!

Veduta panoramica di San Gimignano

Airview op San Gimignano, middeleeuwse burcht met kenmerkende torens

Het parkoers door de nu zeer groene (maar vanaf eind juni geel- bruingetinte) heuvels rond San Gimignano was van uitnemende schoonheid. Voortdurend uitzichten come non mai più en passages door diverse zeer karakteristieke stadjes en dorpen, waaronder natuurlijk San Gimigniano zelf.



We lieten het bij 70 km, vanwege de bespreking en ook wel omdat die vriend van Dario beter in zaken is dan met de fiets. Evengoed, het ging nog behoorlijk straf op en neer daar, we kwamen tot ruim boven de 1000 hoogtemeters.


De heer Van de Laar




Villa Belsole http://www.villabelsole.net/ is door de bouwers van destijds (laat 17e eeuw) gedacht bovenop een heuvel . Dit buiten met zijn zeer lange en tegen de heuvel aan slingerendesteile oprijlaan is tot 2003 eigendom gebleven van familie Pucci , leverancier van diverse generaties markiezen en dat soort spul. Daarna heeft de villa onder de huidige eigenaar, Antonio Belsole een grondige restauratie ondergaan naar de functie die het nu heeft: vakantievilla met 10 kamers, 20 slaapplaatsen. Kijkt u zelf even via de link naar de prijzen?


Eind 17e eeuw bestonden er nog geen wielrenners, al waren er destijds zeer vele 'lager geplaatsten' die via hard labeur moesten zien te overleven. In het heden betekent de ligging van de villa voor de fietser een stevige slotklim van 800 m., met stukken van 16% erin. Ja ja, er kan daarboven in de hemel absoluut nog worden gelachen vanwege al dat gespartel downunder om fietsend boven te komen. Gisteren in ieder geval wel.


Na de douche was het tijd voor de lunch (pranzo). Potverdrie: dat was origineel lekker kanen, zeg! Vooraf wat antipasti, gedomineerd door schitterende worsten, waarvan mij die Marchigiana nog lang zal heugen. Zo lekker, en zo lekker slecht voor de gezondheid ook. Ik durf het niet te gaan vertellen aan mijn lieve cholesterolcontroller Ati. Hoofdgang was op de barbecue bereide Bistecca Fiorentina, en daar was bepaaldelijk genoeg van. Voor de gezondheid een ruime insalata mista. Op tafel hieronder ziet u ook enkele flessen wijn staan. Die zijn in geen enkele winkel te koop vanwege te goed, c.q. in zeer kleine hoeveelheden gemaakt. Gelijk een engel over uw tong piest! Ik heb de kazen cholestrolmatig gezien maar aan mij voorbij laten gaan.


Van r.n.l. Antonio, Renzo, Dario

Afgezien van de vele zingende vogels zorgde ook een koor van roepende vroedmeesterpadden voor een gepaste muzikale omlijsting van de lunch. http://www.ravon.nl/Soorten/Amfibie%C3%ABn/Vroedmeesterpad/tabid/127/Default.aspx

Rond half vier was het eten op en de zaken gedaan. Het uitbaten van Villa Belsole is maar bijzaak voor eigenaar Antonio. Alle practische zaken rond de verhuur laat hij aan Dario (http://www.tuscanyinvilla.com/).
Antonio verdient zijn geld in de eerste plaats als 'presidente' van een heel grote speler op het gebied van zonnepanelen http://www.pefitalia.com/. Het gaat erg goed met de handel, geloof ik. Ik mocht een klein eindje mee in zijn witte Aston Martin, een lawaaierig monster dat zo op Monza kan racen. Kost maar 2,5 euritonnen, volgens Dario. Ik was blij dat ik er weer uit was....






Geen opmerkingen:

Een reactie posten