Robert Knol doet het, en ander fietsnieuws.

In de eerste plaats grote hulde aan Robert Knol. Hij verpulverde het bestaande record voor de ruim 11000km per fiets van Caïro naar Kaapstad met zo'n dag of tien. Vandaag heeft hij in Kaapstad (Zd-Afrika) op het Nld-consulaat afgestempeld. Zie http://www.11000km.nl/ . Robert, tanti auguri! Het is niet zomaar voor de lol dat hij dit heeft gedaan , gelijk de zinloze manier waarop ik hier in de omgeving van Lucca rondrijd. Nee, hij doet dat voor een drinkwaterproject in Zambia, in het dorp waar hij in zijn jonge jaren heeft gewoond. Dit mooie doel valt nog te sponsoren, dus voel u vrij.... Wat blijft... je moet er ook lol in hebben. Zeker eerst dat. Anders niet. Volgens mij was dat in orde bij de heer Knol.

Terugkijkend op de laatste week heb ik zelf ook heerlijk gefietst. In wisselend gezelschap. 2x met Dario, 1x alleen (uitrijden), 2x met een gezelschap Nederlanders (Bart, Gert, Ed), en vandaag met Dario en 2 Noren, de bekende coureurs Knoest "Kupper'n" Johannesen en Peerd Ivar Moe, bij u, lezers ws. beter bekend als ex-schaatsers uit de tijd van Henk van de Grift en Rudie Librechts.

Peerd Ivar (vroeger)



De Noord-Hollandse Heren op het Anfiteatro (Lucca) en te Gombitelli



Bart (60) na de fraaie klim naar Capriglia, uitzicht op zee

Vandaag een wederom, het spijt me dat ik in herhaling val, prachtige rit over Pescia in een lange, lange klim naar Pruneta, een veramente trainingsparkoers voor lokale profs hier in de buurt. We kwamen boven nog een Noor tegen van Amore e Vita, waar uiteraard even mee geklept moest worden. Ik zag de verbazing op zijn gezicht toen ik als laatste bovenkwam. Gisteren nog zagen we elkaar op het terras bij Julia, hier om de hoek. Dat zo'n ouwe lul hier ook nog in de rondte rijdt... zoiets zal hij hebben gedacht. Hopelijk is het goed voor zijn moraal. Zonder moraal kom je als renner nergens. Maar goed, weer weergaloze uitzichten onderweg, in die lange klim (zo'n 23 kms) rustigi wegen (behalve die bus die zowat uit de bocht vloog en ons minder dan een halve meter ruimte liet), en aangenaam gezelschap. Zowel voor de Nederlandse als de Noorse groep geldt dat de onvolprezen Paladino http://www.chronobikes.com/ de grote makelaar/ in between is. Nieuwe gasten/fietshuurders uit den vreemde die hier de weg niet kennen? Wel leuk om met die en die te rijden. Zo gaat dat, voor alle partijen leuk.


Voor vertrek bij Pala, midden: ex-ster FC Lucca (voetballer dus)


Onderweg, rechts Knoest,dan Peerd

Dario, 2e van links op de foto,  is een geweldige gids. Niet alleen waar het fietsparkoersen betreft, hij schept er ook genoegen in om op de route waar relevant het een en ander te vertellen. Tussendoor fietst hij wel keihard door. Volgens Paldino is hij een groot kind, hij is in ieder geval competetief ingesteld. Buiten de muren gaat het zo snel mogelijk 40. Nou ja, het voordeel is dat hij verreweg het meeste kopwerk voor zijn rekening neemt. Da's prettig, zeker tegen wind in. Ik zelf waag me alleen op kop in de afdaling. Voor een tijdje.



Over het laatste uur hebben we ruim 2 uur gedaan. Eerst smaakvol ijs happen in Ponte a Mariano, dan nog even langs bij de olijfgaard/bed & breakfast van Renzo Baldaccini, ik was er al eerder met Renato Gelato (http://www.villabalduccini.it/). Wat een geweldige plek, 5 km buiten Lucca. Als presentje kregen we een flesje van de voortreffelijke olijfolie mee.

 

Op het bed&breakfast- en olijfoliebedrijf van Renzo



De Noren lustten nog wel een biertje. Die hebben we genomen bij ons om de hoek, bij Julia. Maar niet dan nadat we Mary-Anne even hadden opgehaald. Wat een feestdag eigenlijk weer. En dat alles onder de Magistrale Stralende Zon. http://www.youtube.com/watch?v=6LdUh7xm2jQ

A dopo
.