Rivieren, bossen en boeren blij....

Muren Lucca - 2e Paasdag

Inzinking van het weer
.... maar ik niet! De komende dagen gaat het namelijk nogal nattig zijn.Enkele dagen regen dus volgens de voorspelling. Reneetje van S. heeft het beter op Mallorca deze week, maar ook hij ontkomt niet geheel aan gespetter van boven. Maar gegeven de droogte hier wordt de regen verwelkomd door rivieren (worden voller, fijn voor de vissen, Robin!), bossen (minder kans om in de fik te vliegen) en voor de boeren (voor het doen ontkiemen van derlui zaad).
Paasmaandag en ook vandaag waren de weergoden ons, quasi-coureurs en andere toeristen (in het Paasweekend ambettant druk aanwezig in de stad) nog welgezind: droog, zij het naar plaatselijke normen wat aan de frisse kant. Maar ik kon toch twee dagen een mooi rondje rijden. Gisteren alleen, met o.a. de mooie en lange klim naar Pescaglia (88 kms), vandaag met Dario voor een zeer stevige rondrit met 5 beklimmingen, waaronder de Piccolo Mortirolo. Die aanduiding lijkt me ietwat overdreven, want op deze Mortirolo had ik geen moeite mijn voorwiel op de weg te houden. Evengoed een klein krengetje. Goeie krachttraining het rondje van heden al met al, dat wel. Hoe dan ook, het werden 68 kms, bescheiden gemiddelde, maar met 1420 hms, da's toch meer dan weinig op zo'n afstand.
http://connect.garmin.com/activity/166700092
Het is even afwachten of het nog gaat lukken om deze week de 250 kms te overschrijden als weektotaal, donderdag lijkt de beste dag te worden om daar aan te werken. Ik kan nog niet zeggen waarheen de reis dan zal gaan. Mocht het omgeving Monte Serra worden dan is het raadzaam om de wolven in de gaten te houden die daar dit weekeinde werden waargenomen. Mijn kuiten zijn nl. inmiddels tamelijk wel gevormd, gemakkelijk te verwarren met een smakelijk reegeitje.

Eten bij Meschi
Zondag jl. werden Mary-Anne en ik vorstelijk onthaald in huize Meschi. Voorde tweede keer in korte tijd lekker eten bij Lucchesi thuis, nu al pranzo, zeg maar lunch, hier voor velen de belangrijkste maaltijd van de dag. Best bijzonder, want in het algemeen zijn Lucchesi niet zo heel erg geneigd om vreemden in hun privé toe te laten. Da's althans onze ervaring, maar gestaafd door de mening van enkele hier ter plaatse beter bekende Nederlanders.

De eer voor de voortrefllijke maaltijd komt Christina toe, eega van Paladino, De laatste zorgde dan weer voor de drank (ook best belangrijk) zodat we ons  in topvorm voor de grote platte beeldbuis konden installeren teneinde het verloop van de koningin der wielerklassiekers, Parijs - Roubaix tot ons te nemen.



Parijs - Roubaix
We hebben de koers vanaf de bank in Huize Meschi gevolgd. Met enige verbazing, dat wel. Ongelooflijk hoe Tommeke kon wegrijden, op dik 50 kms van het einde. En vooral hoe hij zijn vlucht tot een winnend einde kon doorzetten. Je zou zeggen: er was nog tijd genoeg voor andere kanshebbers om met vereende krachten het gat te dichten. In plaats daarvan werd de kloof alsmaar groter. Wonderbaarlijk dat het verschil in deze tijden van nivellering, waar zo vaak over wordt gesproken,  zo groot kan zijn. Roger de Vlaeminck had er geen goed woord voor over: "allemaal watjes!" Daar zit vast een kleine dosis kinnesinne bij, want Tom Boonen is hem langszij gekomen wat betreft het grootste aantal overwinningen in deze klassieker. Tom zag er overigens nog erg fris uit na de geleverde inspanning.Dat hoort eigenlijk niet in deze hellerit, maar is eens te meer een illustratie van het gemak waarmee hij zijn zegetocht vorm gaf. Hoe ook, de overwinning zij hem gegund, hij heeft hem allerminst gestolen. De anderen waren gewoon niet voldoende bij machte, dat was de paaswaarheid. Daar had Ouwe Roger wel een punt.

Wat we o.a. zagen was, de valpartijen daar gelaten, dat het Lars Boom niet lukte om in zijn eentje dichterbij te komen, dat Sky met 3, 4 man ook stokte, Rabo afwachtend reed (tot Boom vertrok) en dat de Italianen Ballan en Pozzato elkaar niet bepaald van dienst waren. We zagen ook dingen niet, heel veel waarschijnlijk. Bijvoorbeeld dat mijn favoriet van de dag, Taylor Phinney 15e werd. En hoe dat zo is gekomen. Had daar niet meer ingezeten? Dat was wel de mening van papa en mama Phinney, die we einde middag tegenkwamen bij trefcentrum Chronò. Zij kwamen daar een leuk fietsje inleveren dat zoonlief vorig jaar had gekocht voor ziijn toenmalige vlam. Toenmalig, want  die vlam is inmiddels gedoofd, om zo te zeggen. Hetgeen zijn prestaties ten goede is gekomen, uiteraard. Beide  oud-gedienden hebben een mooi palmares bij het wielrennen opgebouwd, mama al helemaal, zij bovendien ook bij het schaatsen. Google maar even. Papa won 2 Touretappes en reed zelf 4x Parijs-Roubaix, niet helmaal tot zijn genoegen. Na de 15e kasseistrook, zo vertelde hij, wist hij meestal van voren niet dat hij van achteren nog leefde; hetgeen ook niet het geval was, waarschijnlijk. Maar hij is wel kenner van het parkoers. Afgelopen zondag zaten beide echtelieden weer in koers, nu in de 2e auto BMC, de ploeg van Taylor. Het is nog een wonder dat die als 15e finishte, want volgens mom 'n dad had hij de eerste honderd kilometers veel te veel op kop moeten rijden van de ploegleiding. Ja, daar verslijt je van. Maar goed, hij is nog jong, met toch al een indrukwekkende erelijst. Ik zie hem in deze klassieker de komende jaren nog wel eens om de eerste plek duelleren met Lars Boom. Wel een mooi vooruitzicht. Zo blijft een mens dromen.

Proloog Eneco Tour 2011http://www.youtube.com/watch?v=cchwpQjrIos

NB. Zoals elke klassieker heeft ook P - R zijn toerversie. Uhh, behoorlijk afzien!! Lees het verslag van Ted King : http://www.iamtedking.com/2012/04/done-and-dusted- ... (met dank aan Peter V.)