Zo stond het gisteren op een van de betere weersites van Italië. Er komt warme lucht vanuit Afrika opzetten. Waarvandaan ook Hannibal destijds met zijn olifanten deze kant op kwam. De voorposten zijn inmiddels gearriveerd, dus zo meteen maar eens de pedalen gaan geselen. Zaterdag, als Rijk en Ria ons op doortocht naar het zuiden met een bezoek komen vereren, zal het 30 graden worden. Allemachtig, dan zal het geklaag nu wel over de warmte gaan. Tot nu ging dat over het te koude en vaak ook nogal natte weer in de maand april. Ik vind het wel lekker. Tijd voor wat langere ritten op donderdag en vrijdag in ieder geval. Helaas zonder Dario, wiens moeder maandag jl. onverwacht is overleden.
.
Ook gisteren waren er regelmatig buien, bij overigens best aantrekkelijke tempeaturen van rond 15, als de zon even scheen was het al gauw 18. Ik heb niet gefietst, ben met M-A een goeie pizza gaan happen bij Mara Meo.
De rustdag volgde op 4 dagen met kortere ritjes (zie verder). Vervolgens hebben we de grote bloemenmarkt op de Piazza dell' Anfitatro bezocht. Daar kom ik nog op terug.
De rustdag volgde op 4 dagen met kortere ritjes (zie verder). Vervolgens hebben we de grote bloemenmarkt op de Piazza dell' Anfitatro bezocht. Daar kom ik nog op terug.
Verder ben ik nog ruim doende geweest in de uilenbranche. Bij 'mijn' Steenuilen van www.beleefdelente.nl/vogel/steenuil zijn inmiddels 2 eieren gelegd, er komen er ws. nog wel twee. Deze week verzorg ik daar het begeleidende weblog. Dus assu nog wil weten hoe die braakbal nu eigenlijk tot stand komt dan moet u even het weblog van vandaag lezen. Verder ben ik in mijn hoedanigheid van penningmeester een aantal uurtjes bezig geweest met financieel-administratieve werken. Begin mei zal er bij een groot deel van de Steenuilenclub STONE http://www.steenuil.nl/ automatisch een bedrag worden afgeschreven: de begunstigersbijdrage over 2012. Voor de duidelijkheid: er is geen relatie tussen deze inkomsten en mijn verblijf in Lucca, afgezien dan van het feit dat ik die afschrijvingen vanuit deze prettige stad mogelijk maak.
Dan zijn we ons voorts zo zoetjes aan ook weer mentaal aan het instellen op de periode after-Lucca. Enkele dingetjes regelen binnen de familie, zoals ik het maar zal samenvatten en afspraken maken, o.a. voor de jaarlijkse meerdaagse excursie van het illustere 'Biotrip-genootschap', een clubje van 6 mensen die op mij na nog allemaal als hoofdarbeider aan de slag zijn. Die uitstapjes doen we -biologen die ooit een tijd vanuit verschillende organisaties met de zelfde dingen bezig waren - geloof ik al 20 jaar, hetgeen een klein wonder mag heten. We bezoeken prachtgebieden in West-Europa, het is heel gezellig, er wordt stevig bijgepraat en het is doorgaans goed van eten en drinken. Voor iedereen een hoogtepunt, of toch een van de ... Zoals elk jaar zijn er echter toch weer datumproblemen ontstaan, hoewel het weekend al in juni vorig jaar werd vastgelegd. Bijbehorende discipline is dat daar niet aan valt te tornen, niet door familiebijeenkomsten, niet door de een of andere fietstocht (binnen de gelederen bevindt zich nog een fanate fietser, evenals ik lid van Gaul! (http://www.gaul.nl/). In principe ook niet door werk. Toch zijn er zwaarwegende, meestal werkgerelateerde argumenten die ons flexibel doen zijn.
Het is al met al nog altijd helemaal niet moeilijk om de tijd hier vol te krijgen, u hoort het. Dat verbaasde een Belg met wie ik maandag jl.op een terras op het Anfitatro aan de praat raakte wel een beetje. Hij, eigenaar van een grote fietsenzaak, JOWAN in Kluisbergen (B) fietste hier zondag mee met de BMC-Versilia Gran Fondo.
Die tocht zou ik ook rijden, maar Dario en ik hebben ons wat laten afschrikken door het niet te beste weer. Zaterdag was ik al zeik- en zeiknat geworden vanwege een tochtje in naar ik dacht een droge periode tussen de buien. Twee maal hevig onweer, stortbuien, hagel, geen hand voor ogen zicht. Was wel even genoeg. Sinds vrijdag had ik bovendien wat last van een onwillige spier in mijn linkerbeen en een pijnlijke plek ergens in mijn linkerbil. Een beetje kalm aan dus maar even. Van vrijdag t/m maandag heb ik toch nog 205 kms afgelegd, uiteraard wel met wat klimmetjes.
Het ritje van zondag bracht me in Segromigno. Hier ging ik op verzoek van wielermonumentenverzamelaar Teus Korporaal (overgebracht door Joost van Waert) op zoek naar het monument voor Michela Fanini. Deze getalenteerde coureuse (o.a. tijdritkampioen van haar land) kwam in 1994 om bij een verkeersongeluk. Ik moest naar het plaatselijke kerkhof, en bovendien een pleintje opzoeken dat naar haar is genoemd. Na even zoeken kon ik deze fotoos maken.
Michela Fanini
Buiten straalt de zon inmiddels magistraal. Naar buiten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten