Na de rit van gisteren http://www.fattoriamontellori.it/ : heerlijk!
Het zit er op
Het is gedaan hier. Vandaag de grote kuis, koffers pakken, fietsen terugbrengen, afscheidjes, etc. Geen tijd voor nog een laatste fietsritje meer, die was gisteren. Eigenlijk ook geen tijd voor dit blog. Een snelle, een korte dan maar......
We hebben hier allebei een geweldige tijd gehad, al wordt het leven hier op zeker moment net zo gewoon als dat het in Nederland is. Wel met de nodige verschillen, in levenstempo, in ambiance, cultuur en eten bv. En de dagindeling: veel gezellig gezoem en ontmoetingen in de stad op het moment dat iedereen in Nld aan de warme prak zit. Eten komt daarna wel. Nu gaan we toch zowat op huis aan, met het mooie vooruitzicht dat we hier later dit jaar nog eens terugkomen.
Gisteren
Met Dario maakte ik gisteren mijn voorlopig laatsteToscaanse ritje. Het was een tochtje vanuit Fucecchio langs enkele wielermonumenten in San Baronto en Casalguidi , o.a. hebben we het graf van Franco Ballerini bezocht.
Tevens deden wij de geboorteplaats van Leonardo da Vinci aan, inderdaad: Vinci.
Vinci
http://connect.garmin.com/activity/178837593 De rit was weer van een adembenemende schoonheid, met nog een 15%-klim achter San Baronto. We kwamen nog op het Giroparkoers van de dag terecht. Ik had de eer om als eerste onder het spandoek voor de laatste 25 km heen te fietsen. Helaas waren er nog geen TV/camera´s om deze bijzondere prestatie voor de eeuwigheid vast te leggen. Na afloop lieten we ons de uitgebreide pranzo goed smaken (zie foto boven).
Des avonds kregen we Paladino en Christina op het (afscheids)eten. Was heel gezellig en ook zeer smakelijk dank zij de Doro Wot; dit Ethiopische hard core-gerecht viel goed in de smaak bij onze gasten. Bij onszelf trouwens niet minder. Zo stond ik voor de zware taak om voor de 2e maal op dezelfde dag een volledige warme maaltijd te nuttigen. Overigens ging het ook goed met de wijnconsumptie deze avond. Pas na twaalven ging Paladino weer op huis aan; Christina was een uutje eerder gegaan om de babysit te verlossen.
Oude ambachten
Onder het appartement van Paladino en Christina aan de Via Busdraghi is een oude smederij gevestigd (sinds 1952). De oude baas (inmiddels 80) is de laatste sleutelkoning van Lucca met als specialiteit historisch hang- en sluitwerk. Hij maakt nog sleutels voor ingewikkelde deursloten uit 1300 of daaromtrent waar de stad zo rijk aan is. Heel bijzonder om hem in zijn nogal slonzig overkomende werkplaats aan de arbeid te zien.
Smederij Via Busdraghi
Fietsterugblik
Ik heb hier gedurende ons verblijf een mooi moppie kunnen fietsen. De teller bleef staan op 5367 km, waarvan er vele goed de hoogte in gingen. Dubbele punten. Van alle ritten reed ik wat minder dan 40% alleen, nou ja, alleen, ik kwam onderweg heel vaak wel met andere fietsers te rijden. Voor de rest veel met Dario, met Paladino en Christina en andere locale appassionati. En met een keur aan buitenlanders: Nederlanders, een Belg, Amerikanen, Canadezen, een Australiër, een paar Noren en een Rus. Verder kom je hier een keur aan trainende profs tegen. Op de koninginnenrit van zaterdag jl. nog Chris-Anker en Nicky Sörensen. Zij draaiden voorbij op de klim naar de Passo delle Radici. Trainer Pino reed achter hun aan in zijn Saxobank-auto. Door het open raampje hebben we nog wat gevbabbeld. Toen ik Pino gisteren tegenkwam was hij verbaasd te vernemen dat Dario en ik de hele omloop vanaf Lucca hadden gedaan. Zijn mannen, wel hier in Lucca woonachtig deden 30 km minder. Mooie gast die Pino, ik zie hem terug in Valkenburg (WK). Ik zal niet te veel namen noemen, maar wel deze: Matti Breschel. Die kwam ik de eerste keer trainend tegen toen ik met Mary-Anne op weg was naar de moerassen van Masaciuccoli. Zijn fraaie stijl viel me op.
Ik heb al met al heel veel plezier gehad van mijn vrnl. witte leenracer http://www.youtube.com/watch?v=62yWU4ryrgI
Hier moet ik het bij laten. Wie weet volgend jaar weer een blog, een WK-blog misschien wel Er zijn nog onderwerpen genoeg, de crisis bijvoorbeeld. Maar ja, daar wordt je niet vrolijk van ....
Voor nu wil ik eindigen met het aan de kaak stellen van ernstig dierenleed (met dank aan Erik S.).
Bedankt voor het lezen, ik hoop behalve miojzelf ook jullie een klein pleziertje te hebben gedaan!
Dank voor de schone schrijfsels en inkijk in je leven als prof in Lucca via dit blog Joep. Een behouden thuisreis gewenst, wie weet treffen we elkaar nog eens op wielen. Ciao!
BeantwoordenVerwijderen