Bijna boven op de Passo delle Radici
Koninginnenritje 1: Rondje Matraia + klim Aquilea (42 km)
Mooi fietsweer op donderdag. Met het oog op de lange rit die voor zaterdag op het programma stond kwam een rustig en niet te lang ritje vandaag goed uit. Beetje de benen bezig houden, zeg maar. De afspraak was met Paladino, Christiana, Londenaar John en de Rus Ruslan, Moskoviet van nat aan 40. De laatste gaat door het leven als bestuursvoorzitter van een grote restaurantketen http://eng.correas.ru/. Een beetje een bling-blingRus. Bewoont met een kameraad een schitterend ingerichte villa hier in de buurt, met tennisbaan en zwembad. Meneer had ook een heel mooie fiets, dat spreekt. Die gast is met zijn neus in een heleboel boter gevallen. Op de een of andere manier..... Hoe dan ook, we hebben prettig gefietst. Er werd rustig gepeddeld en druk gekout onderweg, regelmatig de schitterende uitzichten bewonderend.
De foto van Christiana zet ik onderaan teneinde de lezer niet te veel af te leiden.
Koninginnenritje 2: Met Mary-Anne naar de moerassen van Massaciuccoli (45 km)
Populierenpluis op het pad
Ook op vrijdag was het lekker weer. Mary-Anne heeft hier een eigen fiets, ik haalde 's ochtends een hybride op bij Paladino. Via het Puccini-pad fietsten we langs de rivier de Serchio naar de moerassen van Massaciuccoli. Een fijn pad, geen verkeer zodat er volop tijd is om een beetje om je heen te kijken. En te luisteren. Niet eerder zo'n hoge dichtheid aan Nachtegalen beleefd, ik heb er onderweg zeker 60 geteld! Lekker tegen elkaar inzingen, afzien voor Nachtegalen. Ook de zeer kenmerkende explosieve zang van de Cetti's zanger http://waarneming.nl/sound/5/13265.mp3 steeg geregeld op vanuit het dichte struikgewas langs de rivier. In de moerassen o.a. volop Kleine karekieten, 1x ook een Grote en nog diverse andere rietzingende soorten. Benevens de Bruine kiekendief en nog veel meer. Je kan er ook wat drinken en de lokale keuken genieten, hetgeen we voor de derde keer deden. Weer ergens vaste klant geworden.....
Nachtegaal Cetti's zanger
Bruine kiekendief
Ook de opgravingen van een Romeins villacomplex maken een bezoekje aan Massaciuccoli de moeite waard (http://www.luccaterre.it/scheda.php?id=2931&lang=en , zie ook eerdere blogs van 31 maart en 19 april). http://www.youtube.com/watch?v=F3S_74Q90OA;
We hebben er een lekker ontspannen dagje van gemaakt, met nazit bij Julia voor een fijne Weihenstephaner dalla spina (eentje maar, hoor)..
Puccini-pad Ff uitblazen, rugdekking van de nachtegaal
Schaapskudde thv Ripafratta
Koninginnenrit 3: Lucca - Abetone - Radici - Castelnuovo di G. - Lucca (178 km, 2390 hms, 3910 Kcal)
http://connect.garmin.com/activity/177331563
Deze bergpas (1529 m) scheidt de Regio Toscane van de Regio Emilia Romagna, en de provincie Lucca van de provincie Modena. Een pas die ook zeer aantrekkelijk wordt bevonden door hordes motoren; hun gescheur is ietwat rustverstorend, helaas. Zaterdag rond lunchtijd kwamen Dario en ik hierboven na een klim van 16 km. Het was de tweede pas tijdens in deze koninginnenrit over ongeveer 180 km. De eerste was de Passo Abetone. Abetone is een gekend skioord, ik stond er in januari zelf nog 5 minuten op de latten. Voor de foto. Voor de foto ging ik nu even naast de Coppi-plaquette staan.
De klim naar de Passo Abetone is ongeveer 15 km lang, en een beetje onregelmatig. In feite begint hij al vanuit de start in Lucca, want het loopt op de S12 alleen maar, zij het lichtkens, omhoog. De omstandigheden waren ideaal, volop zon en zelfs op pashoogte nog zo'n 22-23 graden. Onderweg rij je o.a. langs de Ponte del Diavolo. Volgens de legende riepen de bewoners van Borgo di Mazzano heel lang geleden de hulp van de duivel in voor de bouw ervan; ze zagen nogal op tegen de tijd die het zou kosten om een dergelijk project uitgevoerd te krijgen.
De duivel bood aan om de brug in een enkele nacht te bouwen, op voorwaarde dat het eerste wezen dat de brug zou passeren het zijne zou zijn. Onbekend of hij daarbij een welgeschapen jongedame in gedachten had, maar ja, ik ben de duivel ook niet. De duivel kreeg het voor elkaar om de brug in één nacht tijd af te krijgen. Maar de Borgonezen, ook niet op hun achterhoofd gevallen, lieten een hond als eerste de brug oversteken. De duivel nam zijn verlies, nam de hond en stortte zich vanaf de brug in de rivier. Zelfs nu kan je in bepaalde nachten de hond in de rivier hoeren janken......
Ponte del Diavolo
Vlak voordat de klim naar Abetone echt begon kwamen we in een groep uit Pisa te rijden waarvan Dario enkele exemplaren kende. Die reden allleen Abetone. Nog een klim, nee, dat liever niet. Wij gingen daar gewoon de afdaling in naar de voet van die volgende klim, naar de Passo delle Radici dus. Die was alleen in het begin en aan het einde even wat steiler (9 à 13), maar na de Abetone toch enige beenverzwakking te weeg brengend. Mede gezien de omstandigheden en de ambiance was het evengoed een feest om hier omhoog te rijden. Na de koffiestop bovenop, te midden van de motoristi, doken we de afdaling naar Castelnuovo di Garfagnana in, een afzink van meer dan 30 km, zij het met bij de pasage van enkele dorpjes wel eens een vlakker strookje. Vanwege de gesteldheid van de weg bleef het goed oppassen geblazen onderweg. Beneden waren de armpjes toch een beetje stram van al dat geschud. Daar wachtte ons nog de ca. 50 km terugtocht over de S445 naar Lucca. Mooi dat ik in het wiel van Dario ging zitten, wegens te veel wind kon ik het beste eerst zijn bordje leeg eten. Dat duurde nog tot vlak voor Lucca, gelukkig.
In Lucca eerst even bij Paladino's winkel langs gereden; die was wel benieuwd hoe het was gegaan. Hoewel ik er nog monter genoeg uitzag adviseerde hij mij dreingend 's avonds twee flessen wijn te drinken ten behoeve van een voorspoedig herstel. Met Mary-Anne, telefonisch opgeroepen, ben ik doorgereden naar Bar Martini van Julia, alwaar de keuze viel op... een fijne Weihenstephaner dalla spina (eentje maar, hoor..)
Klim naar Abetone Afdaling naar Castelnuovo di Garfagnana
Christiana voor de start van Koninginnenritje 1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten